Başrol

Abone Ol

Yazık ettiler küçük Dolly’ye

Özgünlük nedir hiç bilemedi

Taklidi olarak doğdu

bir koyunun

Taklitçe yaşadı ve öldü

 

Yazık ettiler Dolly’ye

Kendi gibi olamadı hiç

‘Asıl’ olmak nasıl bir keyiftir,

Kendine ait parmak izi taşımak!

Tadamadı.

Bir şey-in kopyası olmaktı

Aldığı nefeslerin diyeti.

Üslupsuz bir şiir gibi,

Yaşadı gitti işte!

Ayıp ettiler Dolly’ye

Çok ayıp ettiler!

Tanrı böyle kıymazdı oysa

Dolly’lere

kraldan çok kralcı

insanlar gibi.

günlük gazetenin bir eki gibi

talih oyunundaki amorti gibi

pişti olmuş tasarım gibi

Başkasının izinde yürüdü gitti

Yazık oldu Dolly’ye

yedek kulübeden çıkamadan

gece gibi ay gibi yıldız gibi

sabahı bulamadan

ağaç gibi taş gibi herkes gibi

“bir ben daha yok” diyemeden

Bir başrol olamadan

Hayatı teğet geçti

başkasının omzundan

şöyle bi bakıp gitti!

MEHTAP GÜNEŞ