İstanbul’un en güzel köprüleri

<p> <strong>Proje : Deniz UNAY Fotoğraf : Ahmet Zeki YAVAŞ</strong> </p> <p>Yahya Kemal Beyatlı / Başka Bir Tepeden</p> <p>''Sana dün bir tepeden baktım aziz İstanbul!<br/>Görmedim gezmediğim, sevmediğim hiçbir yer.<br/>Ömrüm oldukça, gönül tahtıma keyfince kurul!<br/>Sade bir semtini sevmek bile bir ömre değer.”</p>

<p>Necip Fazıl Kısakürek / Canım İstanbul</p> <p>''Ruhumu eritip de kalıpta dondurmuşlar; <br/>Onu İstanbul diye toprağa kondurmuşlar. <br/>İçimde tüten bir şey; hava, renk, eda, iklim; <br/>O benim, zaman, mekan aşıp geçmiş sevgilim. <br/>Çiçeği altın yaldız, suyu telli pulludur; <br/>Ay ve güneş ezelden iki İstanbulludur. <br/>Denizle toprak, yalnız onda ermiş visale, <br/>Ve kavuşmuş rüyalar, onda, onda misale. </p> <p>İstanbul benim canım; <br/>Vatanım da vatanım... <br/>İstanbul, <br/>İstanbul... </p> <p>Tarihin gözleri var, surlarda delik delik; <br/>Servi, endamlı servi, ahirete perdelik... <br/>Bulutta şaha kalkmış Fatih'ten kalma kır at; <br/>Pırlantadan kubbeler, belki bir milyar kırat... <br/>Şahadet parmağıdır göğe doğru minare; <br/>Her nakışta o mana: Öleceğiz ne çare? .. <br/>Hayattan canlı ölüm, günahtan baskın rahmet; <br/>Beyoğlu tepinirken ağlar Karacaahmet... </p> <p>O manayı bul da bul! <br/>İlle İstanbul'da bul! <br/>İstanbul, <br/>İstanbul... </p>

<p>Orhan Veli Kanık / İstanbul'u Dinliyorum</p> <p>''İstanbul'u Dinliyorum <br/>İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı; <br/>Önce hafiften bir rüzgar esiyor;<br/>Yavaş yavaş sallanıyor <br/>Yapraklar ağaçlarda;<br/>Uzaklarda, çok uzaklarda <br/>Sucuların hiç durmayan çıngırakları; <br/>İstanbul'u dinliyorum gözlerim kapalı. </p> <p>İstanbul'u dinliyorum gözlerim kapalı; <br/>Kuşlar geçiyor derken <br/>Yükseklerden, sürü sürü, çığlık çığlık;<br/>Ağlar çekiliyor dalyanlarda; <br/>Bir kadının suya değiyor ayakları; <br/>İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı. </p>

<p>İlhan Berk / İstanbul'dan</p> <p>''İşte kurşun kubbeler şehri İstanbul’dasın<br/>Havada kaçan bulutların hışırtısı<br/>Karaköy çarşısından geçen tramvayların camlarına yağmur yağıyor<br/>Yenicami, Süleymaniye arkalarını kirli bir göğe vermişler<br/>Hiç kımıldamıyorlar<br/>Ayasofya elleriyle yüzünü kapamış bütün iştahıyla ağlıyor</p> <p>İnsanlar sokak sokak, çarşı çarşı, ev ev<br/>İnsanlar sırt sırta, omuz omuza verip durmuşlar<br/>Boyunları bükük<br/>Yorgun, asabi, kederli, kindar<br/>Yığın yığın olmuşlar hepsi köprünün açılmasını bekliyor<br/>Bir anda şehrin dört bucağına akacaklar<br/>Bir anda iki ayrı kıtadaki insanlar gibi<br/>Fatihliyle Beşiktaşlı sarmaş dolaş olacaklar'</p>

<p>Bedri Rahmi Eyüboğlu / İstanbul Destanı</p> <p>''İstanbul deyince aklıma martı gelir<br/>Yarısı gümüş, yarısı köpük<br/>Yarısı balık yarısı kuş<br/>İstanbul deyince aklıma bir masal gelir<br/>Bir varmış, bir yokmuş<br/>İstanbul deyince aklıma Gülcemal gelir<br/>Anadolu’da toprak damlı bir evde<br/>Gülcemal üstüne türküler söylenir<br/>Süt akar cümle musluklarından<br/>Direklerinde güller tomurcuklanır<br/>Anadolu’da toprak damlı bir evde çocukluğum<br/>Gülcemalle gider İstanbul’a<br/>Gülcemalle gelir<br/>İstanbul deyince aklıma<br/>Bir sepet kınalı yapıncak gelir.''</p>

<p>Turgut Uyar / Bir Gün Sabah Sabah</p> <p>''Ver elini Haydarpaşa demişiz,<br/>Vapur rıhtımdadır pırıl pırıl,<br/>Hava hafiften soğuk,<br/>Deniz katran ve balık kokulu<br/>Köprüden kayıkla geçmişim karşıya,<br/>Bir nefeste çıkmışım bizim yokuşu…<br/>Bir gün sabah sabah kapıyı vursam,<br/>-Kim o? dersin uykulu sesinle içerden.<br/>Saçların dağınıktır, mahmursundur.<br/>Kim bilir ne güzel görünürsün sevgilim,<br/>Bir gün sabah vakti kapıyı çalsam,<br/>Uykudan uyandırsam seni,<br/>Ki daha sisler kalkmamıştır Haliç’ten.<br/>Fabrika düdükleri ötmededir.''</p>

<p>Oktay Rıfat Horozcu / İstanbul Şiirinden</p> <p>''İstanbul'un üstüne güneş doğdu, <br/>Çıktı silkinerek gecenin içinden, <br/>Kız gibi minareleriyle Süleymaniye, <br/>Sultanahmet, Sultan selim, Fatih camileri. </p> <p>Türbeler, çeşmeler, sebiller <br/>Aldılar aydınlıkta yerlerini. <br/>Şakımaya başladı bülbül gibi <br/>Bağdat köşkünün çinileri; <br/>Hepsi de alın teri, <br/>Hepsi de el emeği. <br/>Bir yaprak düştü döne döne şadırvana; <br/>Bir kumru su içti şadırvandan. <br/>Üsküdar'ın fakir evleri göründü uzaktan <br/>En arkada Çamlıca tepeleri.''</p> <p> </p>

<p>Sezai Karakoç / Denizin Kentini Yaktım</p> <p>'Denizin kentini yaktım <br/>Vızıldayıp duran kafamın ortasında <br/>Denizin kentini yaktım <br/>Hurma şırıltılarıyla </p> <p>Denizin kentini yaktım <br/>Beni çocukluğumdan koparan <br/>Denizin kentini yaktım <br/>Bir kent kadın kabuklarından </p> <p>Denizin kentini yaktım <br/>Miras kalmış bir alevle <br/>Denizin kentini yaktım <br/>Veli ağaçlarla kalbi atan mermerle </p> <p>Tanrıyı anarak kalbi atan <br/>Cami sütunları boğdu <br/>Sararmış gözyaşlarıyla <br/>Kararmış denizin kentini </p> <p>İstanbul ey sevgili şehir <br/>Dön dön karadan gelen sesime <br/>Son veren zaman yatırında <br/>Denizden getirilen biçimine.''</p>

<p>Barış Erdoğan / İstanbul’a kar yağıyordu</p> <p>İstanbul’a kar yağıyordu<br/>Haliç, yüklendiği Galata’ya gebeyken<br/>Sıtmalı bir martının kanadında Eyüp hazretleri<br/>Kar bana yağıyordu<br/><br/>İstanbul’a nur yağıyordu<br/>Toprağından kopanlara doluydu, ben fırtınadayken<br/>Balıkçılar kral üşümesinde, Karaköy’de nur<br/>Nur bana yağıyordu<br/><br/>İstanbul’a güvercinler yağıyordu<br/>Bir ince saz eşliğinde döküldük de ne oldu sokaklara<br/>Gel de inleme göğsün çatlayıncaya kadar<br/>Güvercinler bana yağıyordu</p>

<p>Bedri Rahmi Eyüboğlu</p> <p>İstanbul deyince aklıma martı gelir<br/>Yarısı gümüş, yarısı köpük<br/>Yarısı balık yarısı kuş<br/>İstanbul deyince aklıma bir masal gelir<br/>Bir varmış, bir yokmuş<br/>İstanbul deyince aklıma Gülcemal gelir<br/>Anadolu’da toprak damlı bir evde<br/>Gülcemal üstüne türküler söylenir<br/>Süt akar cümle musluklarından<br/>Direklerinde güller tomurcuklanır<br/>Anadolu’da toprak damlı bir evde çocukluğum<br/>Gülcemalle gider İstanbul’a<br/>Gülcemalle gelir<br/>İstanbul deyince aklıma<br/>Bir sepet kınalı yapıncak gelir</p>