Gördüğü bazı manzaralar sorgulatır insana kendini, “Ben insanlığın neresindeyim ve bu davanın neresinde duruyorum?” diye. Ve arayıp bulmak zorunda kalır insan kendini sırf utancından belki.
Bu hakkaniyet davasında bazen Yahudi bir kadını da görürsünüz, iş makinelerinin karşısına geçer ve “Zulüm bizdense ben bizden değilim!” diye bağırır tüm dünyaya.
Yeter mi?
Yetmez elbet!
Unutulmaması gereken yüzler çıkar bu davada karşımıza.
Hem de bizim dinimize mensup olmayan yüzler…
Fakat o yüzler kimi zaman bizden daha çok bu davaya sahip çıkan yüzlerdir.
Unutmayın bu yüzü!
Gıyabında rahmetle andığım tek gayrimüslimdir o. Rachel Corrie’yi görürsünüz Kudüs sokaklarında.
ABD’li bir barış aktivistiydi ve insanlık adına canını verdi Rachel Corrie. Gazze’de Filistinliler’e ait evlerin yıkılmaması için buldozerin önüne geçmiş ve bir aracın paletleri altına yatarak 16 Mart 2003’te hayatını kaybetmişti.
Bütün fıkhî temelleri kenara bırakalım şimdi, o kadının vermiş olduğu mücadeleye bakarak soralım kendimize “Nasıl utanmayayım şimdi ben Müslümanlığımdan?” diye.
Allah (cc) bir gayrimüslim eliyle hatırlatmaya çalışırken bizlere sorumluluklarımızı biz hâlâ mı soramıyoruz bu soruyu kendimize?
Onun ölümü dünyada büyük yankı uyandırdı. İkinci İntifada zamanlarında okulunun tayiniyle Refah-Olympia kardeş şehir projesi kapsamında Gazze’ye gittiğinde Gazze’deyken İsrail Ordusu’nun Filistinliler’in evlerinin yıkılmasına şiddet dışı eylemlerle engel olmaya çalışan
ISM aktivistleriyle tanıştı. Gazze’ye geleli henüz iki ay olmamıştı ki, 16 Mart 2003 tarihinde iki İsrail buldozerine karşı 8 ISM aktivistinin 3 saatlik direnişi ölümle bitti. Tüm bunlara şahit olurken, Filistin’deyken tanıştığı dostu eczacı Samir Nasrallah’ın ailesinin evini yıkmaya çalışan İsrail buldozerinin karşısında durdu. Buldozer tarafından çiğnendi. Kafatası kırıldı, kaburgaları parçalandı ve akciğerleri delindi. Görgü tanıkları Rachel’in kasıtlı ezildiğini iddia etti, İsrail hükümeti ise olaya “kaza” dedi. Her işledikleri suçun ardından yaptıkları gibi yani…
Ne oldu şimdi?
Bakın dünya basınına Rachel Corrie’nin güttüğü insanlık davasını anlayan ve anlatan kaç kişi ya da kaç kuruluş bulacaksınız? Kendileri gibi düşünmeyen her şeyi ve herkesi bir kenara iterek tüketen bu gündem tüketicileri için utanç kaynağıdır çünkü Rachel Corrie ve diğerleri.