Gözler sadece ruhun değil, aynı zamanda beynin de aynası olabilir. İngiltere’nin Norfolk bölgesinde yapılan ve 8.623 sağlıklı bireyin uzun yıllar boyunca takip edildiği yeni bir araştırma, görsel hassasiyet kaybının demans teşhisi konulmadan 12 yıl önce ortaya çıkabildiğini gösterdi.
Çalışmanın başında katılımcılardan, hareketli noktalar arasındaki bir üçgeni gördüklerinde düğmeye basmalarını isteyen bir görsel test yapıldı. Demans geliştiren bireyler, bu üçgeni fark etme konusunda çok daha yavaş davrandı.
Uzmanlara göre bunun nedeni, Alzheimer hastalığında toksik plakların önce beynin görme ile ilgili bölgelerini etkilemesi olabilir. Hafıza sorunları ise hastalık ilerledikçe ortaya çıkıyor. Bu da, görsel testlerin klasik hafıza testlerinden önce sinyal verebileceğini gösteriyor.
BAKIŞLARINI SABİT TUTUYOR
Alzheimer hastalarında, dikkat dağıtan nesnelere odaklanmakta zorlanma ve yeni yüzleri tanımakta güçlük gibi göz hareketiyle ilgili sorunlar sıkça gözlemleniyor. Hatta bu kişiler, konuşurken karşısındakinin yüzünü taramak yerine bakışlarını sabit tutuyor. Bu da, tanıdık yüzleri hafızaya kazımakta başarısız olmalarına neden oluyor.
Araştırmacılar, göz hareketlerinin sadece bir belirti değil, aynı zamanda bir tedavi yöntemi olabileceğini düşünüyor. Önceki çalışmalar, düzenli göz hareketlerinin hafızayı güçlendirebileceğini ortaya koydu. Özellikle televizyon izlemek veya kitap okumak gibi aktiviteler sırasında yapılan göz hareketlerinin demans riskini azalttığı belirtiliyor.
Ancak tüm bu umut verici gelişmelere rağmen, göz hareketleri şu anda yaygın bir tanı yöntemi değil. Bunun temel nedeni, pahalı ve karmaşık olan göz izleme teknolojilerine herkesin erişememesi. Uygun maliyetli ve kolay kullanılabilir teknolojiler geliştirilmedikçe, göz hareketleriyle Alzheimer teşhisi laboratuvar dışına taşınamayacak gibi görünüyor.
