Bu zamanda yaşamak ve bu zamanda bir şeyleri anlatmaya, hakikati söylemeye talip olmak zor ve zorlu bir iş. Bir kere birkaç asırdır alışılmış olanın dışına çıktığınız için bünye bunu kabul edemiyor. Yani her ne kadar kendinize yakıştıramasanız ve her ne kadar kabul edemeseniz de öyle bir şekilde her hale ve her şeye etki etmiş bir inkar psikozu yaşadı ki bu memleketin insanları ister istemez kendinizi çıkmak için çırpındığınız o kuyuya bir taş koyarken buluyorsunuz.

Biraz açmam gerektiğinin farkındayım meseleyi. Aslında şöyle bir durumdan bahsediyorum. Üstat Cemil Meriç “Haçlıların en büyük zaferi ders kitaplarımızı yazmak oldu” mealinde bir cümle kurmuştu. Kitaplarında tam olarak dediği cümle bulunur, ben hatırladığım kadarını yazdım. Haklıydı. Hem de çok fazla haklı. Her birimizi bir şekilde mankurtlaştırmak, kendimize yabancılaştırmak, kendi mukaddesatımızı bayağılaştırmak için içten içe ve sinsice onlarca şey yapıldı. Tepki veremez hale geldik. Yanlış olanı göremez hale geldik. Normal gibi algılar olduk aslında asırlardır bu “normal” dediklerimiz için ecdadımızın meydanlarda savaştıklarını unutarak. Ya da daha doğrusu unutturularak.

Rahmetli Yavuz Abi; “Sokaktan tanklar geçti, darbeler oldu diye anlatıp da durduk, doğru. Ama birkaç asırdır asıl tanklar bu milletin maneviyatının üzerinden geçirildi” diyordu.

O da haklıydı.

Şimdi ben bunları neden yazdım. Etrafta, bu memlekette, hani her bir karışı şehit kanıyla sulanmış, ezan sesi gök kubesini dolduran, asırlarca ve bence hala İslam’ın sancağını taşıyan bu memlekette ahlaksızlık ve mukaddesata hakaret neredeyse normal bir şey gibi önümüzde dönüp de dolanıyor.

Sanatçı, şarkıcı, meşhur, fenomen, Youtuber yok daha bilmem neler diye her bir yanımızı saran ve hep kutsal saydıklarımıza saldıran insanlar var farkında değil misiniz? Üç beş tane ile başlayan cinsiyetsiz, ne olduğu belirsiz erkek gibi ama değil olanları fenomen edip de bir zehir saldılar bu memleketin gençlerinin damarlarına. Dikkat edin şimdi normal bir şeymiş gibi davranıyor insanlar. Sonra zaten bu sanatçı vs. dediğimiz adamlar hep bu milleti aşağı, hakir görmedi mi? Gerçeği söyleyelim. Bu ilk ve yeni değil ki.

Benim meselem başka.

Bir Anadolu tabiri vardır ve tam da şöyledir; “Kış kışlığını puşt puştluğunu yapar” derler. Sözüm meclisten dışarı elbette ama Anadolu’da kullanılan bir darbımeseldir bu.

Yani bunca edepsizlik, bunca terbiyesizlik, ahlaksızlık ve mukaddesata bunca saldırı yapanlar kendi çukur zihniyetleriyle bunu yapacaklar. Yapacaklar da be bizim ahmaklar hadi bir şey demediniz, demeyeceksiniz tamam da savunmaya çalışmak, haklı çıkarmak için çırpınmak neden? Adamların yıllardır bizim gibi inananlara giydirdikleri bu aşağılık kompleksi gömleğinden halen dahi çıkamayıp da yaranmak için bu kadar niye çırpınıyorsunuz?

Vallahi o hakaret edenlerden daha sevimsiz, daha karaktersiz, daha pis daha çukur bir haldesiniz.

Bu kadarı bes…