ESRA ÇELİK

Bir sırrın daha büyüsünden yontulmaya başladı vakarımız. Dünyanın karanlık ve aydınlık, gece ve gündüz, doğru ve yanlış, hakikat ve yalan, insan ve diğerleri şeklinde modifiye oluşu bunu ıspatlıyor. Güneş doğru söylüyor.

Beyaz ve siyahın insanın ham maddesi olan kara toprak savaşında siyahın galip olduğu düşünülüp, dış cemiyete öylece aksedilen ve diğerlerinin aklında böylece yankı bulan haber, yalan haberdir, gerçekle uzaktan yakından alakası bulunmamaktadır. Çünkü beyaz muhtevasında galiptir fakat bu ona sırrolmayı öğreten galibiyetler silsilesinden yalnızca biridir. Erenler sırrolanlardır.

Kuşun uçtuğunu söyleyen yalan söylüyor. Kuşun yaşam alanı, mekanı göktür. Kuş, gökte yürür. İnsan neyi hükmeder? Uçuyor… Çünkü yürümek kendine hastır ya, kendisi üstündür ya, eşreftir ya! Yakıştırmaz çembere bedeni dar gelenlere kendi hassını! Uçağın icadı insanın kuşu kıskandığının kanıtıdır. Kıskanç Hezarfen, kuşun kanatlarını çaldı!

Kaleme kalem diyen yalan söylüyor. Kalem, kitaptır. Nitekim eseri de kitaptır. Anne insandır, insanı doğurur. Ve doğurduğu mahluk, ona, Sahibinin merhamet ve koruma içgüdülerinin en üst seviyelerine çıktığı bir yaşamın kapılarını açar. Bu rızıktır, her doğan da rızkı ile gelir. Kalem de insandır, kitabı doğurur. -İnsan ona sanatkar olma vasfını bahşeder.- Kitabı da insan okur. O halde kaleme insan diyenler doğru söylüyor.

Var oldum diyen yalan söylüyor. Var isen şayet, ölüme ne hacet? Dünya yok’tur, insan onda yok’tur. Ölümün tecelligahı varlık makamıdır. Yok olmak namına var olduk, var olmak için öleceğiz. Sebebin sonuca ulaştığı yer, bedenin(maddenin) yitirilişi, ruhun vahdetidir. Yok ol ki var olasın! Yok’um diyenler doğru söylüyor.

Hakim olup hakimiyet mi inşa etmeli ya da kanunları bir koz mahiyetinde mi kullanmalı yoksa mahkum olup suç mu işlemeli? Suç işlemek cezbedici. Hakime inat mahkum oluyorum. Hem ben olmasam sana ne hacet?

Gece mi olmalı yoksa gündüz mü? İnsan, gündüz yok’un -dünyanın- nimetlerini alıp da evine yemek diye götürebilmek için geceyi murdar ediyor. Benim dinim israfı haram kıldı. Geceyi uykuya terk etmek de israftır. Gece olmalıyım. Müsriflik şanıma yakışmaz.

İşte zahir, işte batın.Görünen ve gizlenen. İfşa olan ve sırlanan. Güneşi okuyan insanın okuması gereken tek Bir kalıyor. Sırroldum.

*Sayın okuyucu çelişki yok. Yapbozu doğru yerleştir ve ardından yine boz. Pratik şart!

Editör: TE Bilisim