Aşık Veysel’in ifadesiyle hayat “Uzun ince bir yol”. Bu hayat yolculuğu da bir mücadele: çıkışlarıyla, inişleriyle…

Bu yolculukta insan içinde zaman zaman derin bir umutsuzluk hissi duyabiliyor.

Kur’an-ı Kerim bütünlüğü içerisinde “Mümin” Allah’a olan güven ve inançtan kaynaklı olarak içinde her zaman umudu diri tutmalı, asla umutsuzluğa kapılmamalıdır. Bu yönüyle Kur’an’ın tamamı “insan” için “umut” niteliğindedir aslında. Ahiretin varlığı insanın olumsuzluklar karşısında direnmesi için yeterli bir sebep değil midir?

İçinden çıkılmaz gibi görünen sıkışıp kalmış gibi hissettiğimiz zor anlarda Kur’an ayetlerini hatırlayalım. Yakup ve Yusuf peygamberlerin kıssalarını…

Yakup Peygamber hasretini çektiği Yusuf’una kavuşmuştur. Tarifi mümkün olmayan çok çileler çekmiş ama Allah’a isyan etmeden O’nun hikmetine güvenmiş ve sabretmiştir.

Yusuf Peygamber ise daha küçük yaşta en yakınları, kardeşleri tarafından kuyuya atılmış, genç yaşta mahkûm olmuş zindanlarda yaşamıştır. Zindanı mektebe çevirmiş, bu tevekkülü sonrasında en yüksek makamlara kendisine ikram edilmiştir.

Öyleyse biz de Yakub’un kederini gideren, Yusuf’u zindandan çıkarıp O’na makam veren Allah’a dayanıp güvenelim.

Zalim iktidar sahipleri İbrahim Peygamber’i ateşe atmaya kalkmışlar, Allah ise “ateşi ona serin kılmış”; Süleyman Peygamber’in emrine ise kasırgayı vermiştir. İşte böyle; “Allah dilerse” ateşi bile serin kılar, kasırgaya boyun eğdirir.

“Zorluğun yanında bir kolaylık mutlaka var!

Zorluğun yanında bir kolaylık muhakkak var!”(İnşirah: 5,6. Ayet)

“Kim Allah’tan korkarsa, Allah ona bir çıkış yolu nasip eder. Ve onu hiç beklemediği yönden rızıklandırır. Kim Allah’a dayanıp güvenirse O, ona yeter.”(Talak: 2,3. Ayet )

“Rabbimiz Allah’tır diyip sonra da dosdoğru yaşayanlara korku yoktur ve onlar üzülmeyeceklerdir.” (Ahkaf: 13. Ayet )

“Benim Sahibim, Kitabı indiren Allah’tır. O, hayır ve barışı seven kulları korur.”(Araf: 196. Ayet )

“Sapkınlardan başka kim Rabbinin rahmetinden!

Ümit keser.” (Hicr-56)

Hz. Muhammed (sav), Medine’ye hicret ederken Sevr mağarasında bulundukları sırada yanında bulunan yoldaşı, kadim dostu Hz. Ebubekir’e (ra) “La TahzenİnnallaheMeana” “Korkma! Üzülme! Allah bizimledir.” demiştir.

En zor şartlarda bile Allah’ın rahmetinden ümit kesmek; müminlere yakışmaz. Unutmayalım ki şartlar ne kadar ağır olursa olsun bir çıkış yolu mutlaka vardır. Müminlere düşen görev bu “çıkış yolu”nu bulmaktır.

“… Allah’ın rahmeti iyi kimselere yakındır.”(Araf : 56. Ayet)