Hazırlayan: Çarşamba İmam Hatip Ortaokulu Genç Yazarları

Sevgili Peygamberim!

Keşke ben hurma dallarını taşlayınca “bunu neden yapıyorsun” dendiğinde “karnın acıktı” diye ürkek ürkek gözlerine bakan o masum çocuk olabilseydim. Ya da kuşu öldüğünde “üzülme” diyerek başını okşadığın o masum çocuk…

Sevgili Nebi! Ben seni görmeden sevdim. Medineli çocuklara öyle imreniyorum ki, her köşe başında senden bir iz, her sokakta senden bir hatıra…

Oysa benim gönlüm sana olan özlem ve hasretle dopdolu iken Medineli bir çocuk olabilmek çok büyük bir nimet olsa gerek.

Mescid-i Nebi’de hutbe okurken ardından sana hasretle gözyaşı döken hurma kütüğü misali sana özlemle yanıyor yüreğim.

Söz veriyorum sana en büyük hayalimi gerçekleştireceğim. Hayalim Ravza-i Mutahhara’nı ziyaret edip Mescid-i Nebi’de namaz kılmak ve ardından sana salat ve selam getirmek…

Zeynep Köse

***
Ey Resul!

Muhammed (sav) deyince akla ilk geleni yazın dediler
Ben seni sözlere sığdıramadım, Ey Resul!
Kalbim atmaya başlar sen aklıma gelince,
Ben seni kalbime sığdıramadım, Ey Resul!

571 yılında yeryüzüne nur indi,
Akıllara durgunluk, kalplere aydınlık geldi.
Tüm dünyada bir çağ bitti,
Alemlere rahmet Hz. Muhammed geldi.

Senin için bu kalem kağıt yetersiz kalır,
Bu akıl, bu dil tutulup kalır.
Sözler seni anlatmaya yetersiz kalır.
Anlattıkça bitiremem ben seni, Ey Resul!

Medine Tunç

***
Ey Muhammed (sav)

571’de güneşimiz olarak doğdun,
Büyüdün yetimlerin, kölelerin kardeşi oldun,
Kırk yaşında peygamber oldun,
Önderimiz, resulümüz oldun.

El-emin derlerdi, Mekke’de aşkımız
oldun kalbimizde,
Kalbimiz seni arıyor, çaresizce seni
sayıklıyor.
Kalbimiz merhemini arıyor, nerdesin
Ey Muhammed!
Keşke görebilseydim yüzünü kalbimin sahibi, Ey Muhammed!

İyilikler seni çağrıştırıyor,
Kalbimiz naatlarınla hisleniyor,
632 yılında parçalandı kalbimiz,
Kalbimizin sultanı, Ey Muhammed.

Murat Çelikoğlu

***
Sevgili Peygamberim (sav)

Unutmadık, unutmayacağız,
Yolundan sapmayacağız,
Şiirlerle, mektuplarla,
Sevgilerle anacağız.

571’de doğdun,
İnsanlığa ışık oldun,
Sevgili Peygamberim,
İyi ki doğdun.

Derya Yılmaz

***
Peygamberim Hz. Muhammed (sav)

Sonuncusudur peygamberlerin,
Güneşidir ümmetin,
Haset, kıskançlık ve kin,
Kalbinde yoktu hiçbiri bunların.

Eşit tutar fakir ve zengini,
Korurdu öksüzü, yetimi,
Sabır desen o hiç tükenmezdi,
Çünkü o peygamberim Hz. Muhammed’di.

İslam’ı yayarken çok zorluklar çekti,
Ama o hiç ümidini kaybetmedi,
Hep sabretti, Allah’a güvendi,
Çünkü o Hz. Muhammed’di.

Babasını hiç görmedi,
Annesi çok küçükken öldü,
Çocuklarının altısını toprağa verdi,
Ama hiç isyan etmedi,
Çünkü o Hz. Muhammed’di.

Hilal Çalış

***
Muhammed (sav) Deyince Aklıma

Muhammed deyince aklıma,
Gül kokusu geliyor.
O derin karanlığa,
Doğan ışık geliyor.

Muhammed deyince aklıma,
Dünyayı aydınlatan,
Temiz kalbi geliyor.
Herkese kol kanat geren,
Koca yüreği geliyor.

Muhammed deyince aklıma,
Çektiği tüm zorluklarda,
Allah’a sığınan,
Mü’minlerin öncüsü,
O nebi geliyor.

Muhammed deyince aklıma,
Şefkat, merhamet, mutluluk,
İyi şeyler geliyor.
Kötülüğün yok olduğu,
Bir evren geliyor.

Nur Betül Fatsal

***

Hat çalışması: Nurettin İlhan

***
Hz. Muhammed(sav)

HZ. MUHAMMED (sav) adını duyduğumda içimde bir huzur, bir mutluluk doğuyor. Keşke onun güzel yüzünü görebilsem… Onun o narin, ince, kibar sesini duyabilsem. Her şeye iyilikle yaklaşan ellerine dokunabilsem, dünyalar benim olurdu. Düşmanına bile beddua etmeyen iyi kalpli insan, Peygamberimiz Hz. Muhammed (sav). Senin bize öğrettiğin davranışları, bizim örnek almamız gerekirken şu anki nesli görüyor musun? Senden onlar adına ben özür diliyorum. Senin soyundan gelenler, Hz. Adem ile Hz. Havva’nın çocukları, “Ben Müslüman değilim.” diyorlar. Gerçekten çok acı ve kötü bir durum içerisindeyiz. Allah’ın elçisi, iyi kalpli, güzel insan, seni çok seviyorum. Cennette görüşmek ümidiyle…

Gökçenaz Gökce

***
Gül ve Çiçekler

O gülistan gönüllü, o cihan peygamberi,
Müşrik, Müslüman demez severdi çocukları,
Çocuklar için derdi, “Islam’ın Çiçekleri”,
Ali’yi sever gibi, Enes’i sever gibi, severdi baba gibi.

Ne halıydı tasası, ne kirli elbisesi,
Yeter ki eksilmesin camiden çocuk sesi,
Kimsesi olmayanın o olurdu kimsesi,
Yetimi sever gibi, bebeği sever gibi, severdi baba gibi.

Çocuklar taşıyacak bayrağını Islam’ın,
Çocuklar güneşidir bu koskoca cihanın,
Çocuklar kurtuluşu o büyük imtihanın,
Cenneti sever gibi, ümmeti sever gibi, severdi baba gibi.

Oynarken çocuklarla gülüyordu gül yüzü,
“Çocuklara beddua etmeyin”dir bir sözü,
Hasan ile Hüseyin can pare iki gözü,
Hasan’ı sever gibi, Hüseyin’i sever gibi, severdi dede gibi.

Nursema çok isterdi o günleri görmeyi,
Gül kokulu elleri doya doya öpmeyi,
Görmeden sevdik seni, Ey Iyilik Meleği!
Anneyi sever gibi, babayı sever gibi,
Sevdik, hep seveceğiz o müşfik peygamberi.

Nursema Bilek

***
Peygamberim Hz. Muhammed (sav)

Sonuncusudur peygamberlerin,
Güneşidir ümmetin,
Haset, kıskançlık ve kin,
Kalbinde yoktu hiçbiri bunların.

Eşit tutar fakir ve zengini,
Korurdu öksüzü, yetimi,
Sabır desen o hiç tükenmezdi,
Çünkü o Peygamberim Hz. Muhammed’di.

Islam’ı yayarken çok zorluklar çekti,
Ama o hiç ümidini kaybetmedi,
Hep sabretti, Allah’a güvendi,
Çünkü o Hz. Muhammed’di.

Babasını hiç görmedi,
Annesi çok küçükken öldü,
Çocuklarının altısını toprağa verdi,
Ama hiç isyan etmedi,
Çünkü o Hz. Muhammed’di.

Hilal Çalış

Editör: TE Bilisim