Hazırlayan: Uluslararası Fatih Sultan Mehmet Anadolu İmam Hatip Lisesi Öğrencileri
Neden bu kadar yaramız var peki? Herkes çok iyi insanlar olduğunu söylüyor ama birçok kişi yaralı. Madem herkes bu kadar iyi, bu yaraları kim açıyor bize? Cevap belli “En sevdiklerimiz…”
Hani canımızı dahi verebileceğimiz insanlar var ya heh, işte onlar. Bir insanın sizi üzmesini istemiyorsanız ona körü körüne güvenmeyin, sonra o güvendiğiniz dağlar yıkılabilir ve o enkaz altında kalırsınız. Üstelik arkanıza baktığınızda sizi o enkazdan kurtaracak kimsenin olmadığını görürsünüz. Ve en acısı da bu.
Ben cesur muyum?
Gerçeklerle yüzleşmek... Gerçeklerle yüzleşmeye cesaretiniz yoksa aşırı sevmeyin kimseyi. Çünkü bu dünyadaki en büyük gerçek “Seven insanlar yalnızlığa mahkumdur.” Gerçek bu işte, şimdi kendinize sorun ben cesur muyum bu gerçeği bilerek kaç kişiyi gerçekten sevebilirim?
Gözyaşları korkaklık değildir
Gözyaşı dökene çocuk derler burada... O, küçük bir çocuk gibi denilen insanların koca acılarını hiçe sayarak. Gözyaşları korkaklık değildir, çocukluk değildir, ergenlik değildir; gözyaşı insanlara benzer.
Hepsinin farklı bir hikayesi vardır ama hepsi aslında birbirinin aynısıdır. Kimi acıyla akar kimi mutlulukla, kimi içe doğru akar, kimi dışarı doğru.
Kimi koca çığlıklar ile bağırır, kimi koca bir sessizlikle. Kimini silen olur kimini unutan… Kimi sel olur, sonu belli olmayan yollara akar, kimi birinin yüreğine... Kimi birileri var diye akar, kimileri yok diye... hepsinin başı farklıdır her biri ayrıdır ama sonları, sonları aynıdır. Hepsi günün sonunda firar eder. Gözyaşları dinmez, gözyaşları intihar eder. Gözyaşları insanlara benzer, hepsinin hikayesi bir gün biter.
Ve siz hayal kurun ama hayallerinizi sadece bir insana adamayın, umut edin ama çıkmaz sokaklardan gelecek baharlara bağlamayın umudunuzu.
Gülüşünüzü birinin varlığına tutsak etmeyin
Gülün ama gülüşünüzü sadece birinin varlığına tutsak etmeyin. Yaşayın ama sadece biri için almayın o nefesi... Bir şeyler yapın ama kendinize yapın, kendiniz yapın. Herkes gider kimse kalmaz, günün sonunda size siz kalırsınız. Size siz iyi gelin. Size yara açan insanlardan yara bandı olmalarını beklemeyin.
Zaten sizi siz olduğunuz için seven olsalardı o yaralar hiç açılmazdı. Siz gözyaşı dökerken kör olana kahkahalarınızın sesini duyurmayın. Siz siz olun ama kimseyle bir olmayın. Bir olduğunuz kişi günün birinde öyle bir gider ki o güldüğünüz anları ağlaya ağlaya kusarsınız. O yüzden lafın başında dediğim gibi hayal kurun ama gerçeklerinize düşman olan hayallerden uzak durun. Hayallerinizi ve gerçeklerinizi bir an önce tanıştırın yoksa tanışmamış iki yabancı hayat arasında epeyce yorulursunuz...
