13 vatan evladının PKK tarafından Irak'ta profesyonelce inşa edilmiş bir mağarada kahpece infaz edilmesi hepimizin yüreğini dağladı. Bu saldırı, devletimiz için tıpkı Dağlıca'da olduğu gibi bir dönüm noktasıdır. Onlar istiyorlardı ki devlet, tutsaklar için pazarlık masasına otursun, HDP'li vekiller ve Batı'nın insan hakları aktivisti görünümlü maşaları devreye girsin; terör örgütü "insan hayatına değer veren barışçı bir örgüt" olarak makyaj tazelerken, siyasi temsilcileri ise "barış elçisi" sıfatıyla toplumda yeniden meşruiyet kazansın. Oysa devletin kararlı tutumunu görünce oyunları bozuldu ve başlarına yıkılan terör yuvalarında, çareyi masum insanları katletmekte buldular.
PKK'nın efendileri bu oyunu yıllardır sürdürüyor. Eğer yakın geçmişimizdeki işaret taşlarına dikkat kesilirsek, hem HDP'nin milletvekili görünümlü Ömer Faruk Gergerlioğlu ve Hüda Kaya gibi militanlarının, hem de diğer figüranların bu çirkin oyundaki rollerini daha iyi anlarız.
PKK VE ŞANTAJ SİYASETİ
2007 yılında PKK Dağlıca'da alçakça bir saldırı düzenlemiş ve 12 askerimizi şehit etmiş, 8 askeri ise kaçırmışlardı. Örgütün bir yandan katliam yaparken, diğer yandan kendi siyasi uzantısına "arabulucu ve barış taraftarı misyonu" yüklediği bu çirkin operasyonun figüranları o gün Aysel Tuğluk'un başını çektiği DTP milletvekilleri olmuştu. Bu heyet 8 askeri, 15 gün sonra Kuzey Irak'a giderek PKK'dan teslim aldılar. Böylece, vahşetle korku salan terör örgütüne ikinci bir propaganda imkanı verildi.
Ardından meşakkatli bir çözüm süreci yaşandı. Ancak PKK'nın bir yandan terörle, diğer yandan siyasi uzantılarıyla pazarlık masasında sürdürdüğü bu kanlı oyun, Dolmabahçe'de HDP'liler ile Davutoğlu Hükümeti'nin mensuplarının verdiği fotoğrafla bitti. Cumhurbaşkanı Erdoğan, artık devlete ve millete zarardan başka bir şey vermeyen bu sürecin bittiğinin ilk işaretini bu olay üzerine Mart 2015'te verdi.
20 gün sonra PKK, Ağrı'da askerlere saldırı düzenleyerek, masaya dönülmesi için şantaja başladı. Çözüm sürecinde iyice yıpranan Ak Parti, Haziran ayında yapılan, Davutoğlu'nun liderliğinde girdiği ilk seçimde yüzde 40 alarak tek başına iktidar olma şansını yitirdi. Böylece PKK'nın sahipleri için en uygun fırsat doğmuş oldu: Davutoğlu, HDP ile koalisyon görüşmelerine başladı. Ak Parti ile HDP'nin koalisyon kurmasıyla akamete uğrayan süreç, federasyona giden kapıyı açacaktı ki, Cumhurbaşkanının ve Devlet Bahçeli'nin müdahalesiyle seçimlerin tekrarlanmasına karar verildi.
Bunun üzerine PKK, "Öcalan dahi silah bırakma çağrısı yapsa, bunu kabul etmeyeceklerini" ilan ederek çözüm sürecinin kendileri için de bittiğini duyurdu. Peşinden 22 Temmuz'da Şanlıurfa'da iki polis memurunu evlerinde uyurken şehit ederek terör saldırılarına yeniden başladı.
KİMLER BATI'NIN AJANDASININ TAKİPÇİSİ?
HDP ile birlikte hükümet kurma hayali kuran, Cumhurbaşkanını atlayarak Batılı devletlerle görüşmeler yapan Davutoğlu, yaptıklarının bedelini Başbakanlığının 6. ayında partinin MYK'sının talebi üzerine istifa ederek ödedi. PKK ise şantaj siyasetini ise 6 Eylül'de Dağlıca'da 16 askeri, ertesi gün ise Iğdır'da 13 polisi şehit ederek sürdürdü.
Batılılar bağımsız bir Kürt Devleti'nin bu topraklarda hiçbir zaman kurulamayacağını biliyorlar. Onların istedikleri şey, Irak'ta olduğu gibi federatif/bölünmüş bir yapı ve güçsüz bir devlet. Bu yüzden PKK terörüyle "şantaj siyaseti" yaparken; kimisi HDP ve CHP gibi seküler; kimisi Davutoğlu ve Babacan gibi muhafazakar; kimisi ise Akşener gibi Demirtaş'a özgürlük talebinde bulunan milliyetçi figürler eliyle bölünmenin "sözde barışçı" temellerini inşa ediyorlar.
Hükümetin, terör örgütünün siyasi bileşenleriyle pazarlık masasını reddeden kararlı tutumu tüm bu oyunları bozdu. Bu yüzden bir yandan Diyarbakır Anneleri'nin destanlaşan eylemlerini görmezden gelirken, diğer yandan çözüm sürecinde kendilerinin de bir parçası oldukları hataların ardına saklanıyorlar.
Cumhur İttifakı'nın terörle mücadeledeki bu kararlı tutumu sürdükçe, hem terörün ve efendilerinin kirli yüzü hem de Batı'nın topraklarımızdaki iş takipçiliğini yapan figüranları tek tek ifşa olacak.
