Acısı ve tatlısıyla, sevinci ve üzüntüsüyle, derdi, tasası ve güzelliği ile yaşıyoruz dünya hayatını.

Bu hayatın yokuşu olduğu gibi inişi, zorluğu olduğu gibi kolaylığı, üzüntüsü olduğu gibi sevinci de var.

Ve bu hayatta her kolaylıkla bir zorluk, her zorlukla bir kolaylık var.

Ama hepsi geçici.

Acılarımız da geçici, sevinçlerimiz de; yaşadığımız zorluklar da geçici, rahat içerisinde oluşumuz da geçici.

Bu itibarla geçici olana geçici olduğu kadar itibar etmek gerek.

Geçici olana kalıcı muamelesi yapmamak gerek.

Geçici olana çok takılmamak, geçici olanı çok büyük dertlermiş gibi okumamak lazım.

Hangi acı var ki dinmemiş olsun.

Hangi dert var ki, bitmemiş olsun.

Nihayetinde başı ve sonu belirlenmiş, sınırlı bir hayatı yaşıyoruz.

Hayatı özetleyen anahtar kelime imtihan.

Geçici olan hayatta kim ne yapıyor, nasıl davranıyor, iyilik, güzellik ve adaletten yana mı tavır alıyor, yoksa kötülerin değirmenine su mu taşıyor, ortaya çıkar.

İmtihan insanın kalibresini ortaya döker.  

Yaşam insana sunulmuş en büyük imkân.

Bu imkânı en iyi şekilde kullanmak da var, en kötü şekilde değerlendirmek de var.

Ölüm anına dek bu imtihan sürer.

Ölümden sonra artık geri dönüş yoktur.

Ölüm ne zamana geleceğini bilmediğimiz, her an burda, hazır ve nazırdır.

Bu cihetle hayatımız pamuk ipliğine bağlıdır.

Hiç bitmez sandığımız hayatımız, bir an, o an geldiğinde, artık ne bir an ileri, ne de geri, orada nihayete erer.

Ve o anı kimse engelleyemez.

Var ile yok arası, burda ile orda farkı, hayat ile ölüm mesafesi yalnızca bir an.

Bir anlık mesafe, toprak üstünden toprak altına geçiş.

Yalnızca bir nefes, aldığında artık veremediğin, verdiğinde ise alamadığın.

Nefes hayattır.

Nefes sıhhattir.

Nefes alıp vermek tekledi mi, sıhhat bozulur.

Nefes kesildi mi, hayat biter.

İnsan hayatı masallardaki gibi adeta, bir varmış bir yokmuş.

Kaybettiklerimiz bize bunu hatırlatmıyor mu?!

Hayat en büyük sermaye.

İnsan bu sermayeyi kullanan kimse.

Hayat sahibi her kimse, hayatı imkân bilip, hayatı bahşedenin çizdiği doğrultuda en iyi şekilde değerlendirdiğinde akıllılık etmiş olur.

İmtihanını başarıyla tamamlamış olur.

Yoksa mı?

Hüsran.