Gönül, kalpte olan istektir.
Gönül, yürekte olan arzudur.
Gönül, sevmektir; bilerek ve severek yapmaktır.
Gönül, işin içerisine kalbi katmaktır.
İnsan aklıyla düşünür, gönlüyle hareket eder.
İnsan gönüllü oldu mu, gönlüyle yaptı mı, ortaya çıkan iş farklı olur.
Gönüllü yapılan iş bereketlenir, kalpten kalbe sirayet eder, çoğalır ve büyür.
Gönülsüz olarak yapılan işten, sevmeye sevmeye atılan adımdan, zorlanarak hareket etmekten, istemeye istemeye yürümekten hayır çıkmaz.
Bir iş ile alakalı murat, insanın iradesini ve gönlünü açmasıyla oluşur.
Demem o ki; tüm mesele gönülde başlıyor, gönülde bitiyor, gönülle şekilleniyor ve gönülle gelişiyor.
Gönlümüze sahip çıkalım.
Gönlümüze neyi alıp neyi almadığımıza, neyi içerde tutup, neyi dışarı çıkardığımıza dikkat edelim.
Gönül istedi mi, Allah da müsaade etti mi, olmayacak iş yoktur.
Yeter ki istensin, arkasında durulsun ve sabredilsin.
Yeter ki, yaptığımız işten gönlümüzü beri tutmayalım.
İnsan akılla bir noktaya kadar gider; ama gönülle gideceği noktanın sonu yoktur.
İnsan akılla sorar, akılla sorgular, akılla metodunu belirler; gönlüyle yoğurur, gönlüyle enerjisini toplar ve gönlüyle yürür.
İnsanı yürüten aklı değil, gönlüdür.
İşte o sebeple insan ayakları olduğu halde hareket etmez.
Ya da işte o sebepten dolayı, ayakları olmadığı halde koşan insanları görürsünüz.
Hayat dediğimiz mefhum, gönülde olanın ete kemiğe bürünmesi, tavır, davranış ve eylem olarak gözükmesi ve yaşanmasıdır.
Gönlü güzel olanın geleceği de güzel olur.
Gönlü güzel olanın yüzü de güzel olur.
Gönlü güzel olanın işi de güzel olur.
Dünya güzel gönle sahip olan insanlar eliyle güzelleşecektir; nasıl ki bugün gönlünü ve gözünü karartanlar eliyle çirkinleşmiş ve yaşanmaz kılınmışsa...
Neye gönüllü olduğumuza bakmak lazım.
Kimi gönlünü karanlıkta bırakmıştır, kimi aydınlattığı gönlüyle yolunu bulmuştur.
İnsan değerini neye gönüllülük yapıyorsa ondan alır, o kadar alır.
Gönlümüzün istikametini belirleyen, gönle açı kazandıran saik niyetlerimizdir.
Duygu ve düşünceler, duruş ve davranışlar, eylem ve faaliyetlerin çıkış noktası, başlangıcı, tahrik edicisi niyettir.
Niyet bir tohumdur, toprağı ise gönül.
Niyeti bozuk olanın geleceği güzel olmaz; niyeti güzel olanın ise geleceğe dair umutları tükenmez.
Güzel ve iyi niyetlerimizi, güzelliklerin çoğalması adına gönüllerimize ekmeye gayret edelim.
Niyet hayır, akıbet hayır olsun inşallah.
