Diriliş Postası/Şeref Yumurtacı
Müminler bu ayda daha çok ibadet eder, tövbe ve istiğfar ile günahlardan arınmaya, hayır ve hasenat ile Allah’ın rızasını kazanmaya çalışır. On bir Ayın Sultanı olan Ramazan Ayı, Halifelik Makamının temsilcisi yani İslam Dünyası’nın Lideri olan 3 kıta 7 denizde 600 yıl hüküm süren Osmanlı Devleti’nde ayrı bir yere sahipti. Ramazan ayı daha gelmeden önce Ramazan ayı için özellikle İstanbul’da dillere destan hazırlıklar yapılır, insanlar Ramazan ayını huzur ve heyecan ile karşılarlardı. Bu hazırlıklardan biri de Ramazan’dan birkaç gün önce bizzat Halife’nin onayı ile yayınlanan “TENBİHNAME” idi… Ramazan ayı başlamadan birkaç gün önce Müslüman gayrimüslim Osmanlı topraklarından yaşayan tüm insanların bu ayı daha rahat ve huzurlu bir şekilde geçirebilmeleri için bazı kurallar halka duyurulurdu.
TENBİHNAME GELENEĞİ
Tenbihname adıyla duyurulan bu kurallar özellikle 19. Yüzyılın ilk çeyreğinde itibaren yaygınlık kazanmıştır. On bir ayın sultanına hürmeten evlerin, sokakların ve dükkânların temizliğine itina gösterilmesi, padişahın şehri ziyaretleri sırasında halkın nasıl davranacağı, arabalı-arabasız gezintilerde uyması gereken kurallar ve özellikle sosyal hayatın düzenini bozacak hareketlerden ve tavırlardan kaçınılması bu tenbihnamelerle açık bir şekilde halka duyurulurdu.
Halka tenbihatı imamlar yapardı. Ramazan ayı gelmeden birkaç gün önce genellikle bir gün öncesinde Akşam ezanına yakın bekçiler: “Tenbih var akşam camiye buyurun” diye sopalarını kaldırımlara vurup yüksek sesle bağırarak mahalleyi dolaşır veya aynı çağrı Ramazan davulcuları tarafından yapılarak herkese haber verirlerdi. Akşam namazı kılındıktan sonra da imam efendi tenbihi halka yüksek sesle bildirirdi. Tenbihnamelerde; Müslümanların beş vakit namazı camide cemaatle birlikte kılması, mazereti olmayan tüm Müslümanların oruç tutmaları gerektiği belirtilirdi. Gayri Müslimlerin ve mazeretli olarak oruç tutmayanların gündüzleri açık alanlarda yemek yememeleri, su, sigara içmeleri tenbihname doğrultusunda yasaklanırdı.
