“Akıl, akıl olduğundandır ki işlerin sonunu görür; sonu görmeyen akıl, nefis kesilir” buyuruyor Hazreti Mevlana (ks)… Nefsin zehrine kapılan alışkanlıklarımız bizi tokluğa mahkûm ederse asıl ölüm gelip bizi orada bulur. Aklımızı, paylaşmayı, yardımlaşmayı, sabrımızı bir kenara bırakarak değil bin 400 yıllık kadim medeniyetimizin izinden giderek tedbiri ve onu da içinde barındıran tevekkülü elden bırakmamamız gereken bir süreçten geçiyoruz. Hamuru açlığın bir hazine olduğunu salık veren tasavvurla yoğrulan bir milletin torunlarına, tokluğa tamah etmek ve açlıktan korkmak yakışmaz.
“İnsanı açlık değil, alıştığı tokluk öldürür”
Editör: TE Bilisim
