Merve Dere/Muhabir
Marie’nin talihsizliği, hayata gözlerini açmasıyla başladı. Küçük kızın alkolik bir annesi vardı . Alkolik anne , Marie’ye bakamayınca onu bir müddet sonra yurda verdi . Küçük kızı yurttan, "normal ve saygın" görülen bir aile evlat edindi. Fakat ne yazık ki ; o aile görüldüğü gibi normal değildi.
Aile , küçük kızı evlat edindikten sonra evin mahzenine kapatarak Marie'ye adeta cehennemi yaşattı. Marie günler haftalar boyu işkenceye maruz kaldı. Marie bunlara daha fazla dayanamadı ve 17 yaşında depresyon nedeniyle felç geçirdi. Halisünasyonlar gördüğü için doktorlar ona şizofren teşhisi koydu ve onu akıl hastanesine yerleştirdiler. Marie hayatının 17 yılını orada geçirdi ve çok zor yıllar yaşadı. Umutsuzluk ve çaresizlik içinde kıvranır durdu. Yemekten, içmekten kesildi ve hatta yerinden kımıldamazdı. Sıkça intihar düşüncesi ile günlerini geçirirdi.
YANLIŞ TEŞHİS HAYATINDAN 17 YILI ÇALDI
Otuz dört yaşına geldiğinde doktorlar Marie’nin durumunu yeniden değerlendirdi. Doktorlar Marie’ya yanlış teşhis koyduğunu anladı. Onun aslında şizofren olmadığına, ağır depresyon geçirdiğine ve panik atak yaşadığını anladılar. Doktorların şizofreni sandığı genç kadın, tam 17 yılını akıl hastanesinde geçirdi. Ne yazık ki, 34 yaşındayken "yanlış teşhis" koyulduğu ortaya çıktı. Marie, onu seven birkaç sağlık görevlisinin yardımıyla hastaneden çıktı…
Oturup karalar bağlamak yerine hayata sıfırdan başladı. Yetkililerin; "okuması imkansız" dediği Marie, Salem State Üniversitesi psikoloji bölümünden mezun oldu. Bu ara kansere yakalandı . Ama kanser de onu yıkamadı. Daha sonra ise Kendisi gibi akıl hastahanesinden çıkmış ve iyileşmiş Joe ile evlendi. Kocası maalesef altı sene sonra öldü.Marie kendini işine ve kariyerine verdi.
Bu süreçte kanseri yendi. 58 yaşında tam "17 yılını geçirdiği Danvers Devlet Hastanesi'ne" yönetici olarak atandı.Aslında Marie’nin hikayesi hepimize ders verir nitelikte. Yaşadığımız üzüntülerin bizi yıkmasına izin vermemeliyiz. Tıpki Marie gibi hayata karşı hep dimdik olmalIyız.
