DEMET İLCE / MUHABİR
Bunun istisnası, Birinci Dünya Savaşı sırasında kadın taburların ve pilotların yer aldığı ve İkinci Dünya Savaşı'nda yüz binlerce kadın askerin savaştığı Sovyetler Birliği'dir.
Büyük antik uygarlıklarda kadınların yaşamları genellikle daha geleneksel rollerle sınırlıydı. Ancak hem evde hem de savaş alanında geleneği bozanlar da vardı.
İşte sadece düşmanlarıyla değil, aynı zamanda zamanlarının katı cinsiyet rolleriyle de yüzleşmek zorunda kalan, tarihin en acımasız 10 kadın savaşçısı…
1. Fu Hao (MÖ 1200)
Leydi Fu Hao, antik Çin'in Shang Hanedanlığı İmparatoru Wu Ding'in 60 karısından biriydi. Hem yüksek rahibe hem de askeri general olarak hizmet ederek geleneği bozdu. O döneme ait kehanet kemikleri üzerindeki yazıtlara göre Fu Hao birçok askeri harekata liderlik etti, 13.000 askere komuta etti ve zamanının en güçlü askeri liderleri olarak kabul edildi.
Mezarında bulunan birçok silah, Fu Hao'nun büyük bir kadın savaşçı statüsünü destekliyor. Ayrıca kocasının imparatorluğunun eteklerinde kendi derebeyliğini de kontrol ediyordu. Mezarı 1976 yılında ortaya çıkarılmış olup halk tarafından ziyaret edilebilmektedir.
2. Tomyris (M.Ö. 530)
Tomyris, Hazar Denizi'nin doğusunda yaşayan göçebe kabilelerden oluşan bir konfederasyon olan Massaegetae'nin kraliçesiydi. MÖ 6. yüzyılda hüküm sürmüştür ve en çok Pers kralı Büyük Kiros'a karşı yürüttüğü intikam dolu savaşla ünlüdür.
Başlangıçta savaş Tomyris ve Massaegetae için pek iyi gitmedi. Cyrus ordularını yok etti ve Tomyris'in oğlu Spargapises utançtan intihar etti.
Kederli Tomyris başka bir ordu kurdu ve Cyrus'a ikinci kez savaşması için meydan okudu. Cyrus başka bir zaferin kesin olduğuna inanıyordu ve meydan okumayı kabul etti, ancak ardından gelen çatışmada Tomyris galip geldi.
Cyrus'un kendisi de yakın dövüşte düştü. Hükümdarlığı sırasında birçok savaşı kazanmış ve zamanının en güçlü adamlarının çoğunu yenmişti, ancak Tomyris bir Kraliçe olduğunu fazlasıyla kanıtlamıştı.
Tomyris'in intikamı Cyrus'un ölümüyle tatmin olmadı. Savaşın ardından Kraliçe, adamlarından Cyrus'un cesedini bulmalarını istedi; MÖ 5. yüzyıl tarihçisi Herodot, yerini bulduklarında Tomyris'in bir sonraki korkunç hamlesini şöyle açıklıyor:
...bir deri aldı ve içini insan kanıyla doldurarak Cyrus'un kafasını kana batırdı ve cesede bu şekilde hakaret ederken şöyle dedi: "Yaşıyorum ve seni savaşta yendim, ama yine de senin sayende ben varım." mahvoldum, çünkü oğlumu kurnazlıkla aldın; ama böylece tehdidimi yerine getiriyorum ve sana kanını veriyorum.”
Tomyris uğraşılacak bir kraliçe değildi.
3. Karialı Artemisia I (fl. MÖ 480)
Halikarnas'ın Antik Yunan Kraliçesi Artemisia, M.Ö. 5. yüzyılın sonlarında hüküm sürmüştür. Pers Kralı Xerxes I'in müttefikiydi ve Yunanistan'ın ikinci Pers işgali sırasında onun için savaştı ve Salamis Muharebesi'nde 5 gemiye bizzat komuta etti.
Herodot, acımasız bir stratejist olmasına rağmen kararlı ve zeki bir kişi olduğunu yazıyor. Polyaenus'a göre Xerxes, Artemisia'yı filosundaki diğer tüm subayların üzerinde övdü ve savaştaki performansından dolayı onu ödüllendirdi.
Salamis Savaşı. Artemisia, resmin orta solunda, muzaffer Yunan filosunun üzerinde, Kserkses'in tahtının altında ve Yunanlılara ok atarken vurgulanmış olarak görünüyor.
4. Cynane (MÖ 358 – 323 civarı)
Cynane, Makedonya Kralı II. Philip ile ilk eşi İlirya Prensesi Audata'nın kızıydı. Aynı zamanda Büyük İskender'in üvey kız kardeşiydi.
Audata, Cynane'i İlirya geleneğine göre yetiştirdi, onu savaş sanatlarında eğitti ve olağanüstü bir savaşçıya dönüştürdü; öyle ki savaş alanındaki becerisi tüm ülkede ünlendi.
Cynane, Büyük İskender'in yanında sefere çıkan Makedon ordusuna eşlik etti ve tarihçi Polyaenus'a göre, bir zamanlar bir İlirya kraliçesini katletmiş ve ordusunun katledilmesini planlamıştı. Onun askeri yeteneği böyleydi.
Büyük İskender'in MÖ 323'teki ölümünün ardından Cynane cüretkar bir güç oyununa girişti. Ardından gelen kaosta, kızı Adea'nın, Makedon generallerin kukla kral olarak atadığı İskender'in basit fikirli üvey kardeşi Philip Arrhidaeus ile evlenmesini savundu.
Ancak İskender'in eski generalleri ve özellikle de yeni naip Perdiccas'ın bunu kabul etmeye hiç niyeti yoktu, Cynane'i kendi güçlerine yönelik bir tehdit olarak görüyorlardı. Cynane yılmadan güçlü bir ordu topladı ve kızını zorla tahta oturtmak için Asya'ya yürüdü.
Kendisi ve ordusu Asya üzerinden Babil'e doğru ilerlerken Cynane, Perdiccas'ın kardeşi ve Cynane'in eski yoldaşı Alcetas'ın komutasındaki başka bir orduyla karşılaştı.
Ancak kardeşini iktidarda tutmak isteyen Alcetas, karşılaştıklarında Cynane'i öldürdü; tarihin en dikkat çekici kadın savaşçılarından birinin üzücü sonu.
Cynane Babil'e hiç ulaşamasa da güç oyunu başarılı oldu. Makedon askerler, Alcetas'ın Cynane'yi öldürmesine, özellikle de sevgili İskender'le doğrudan akraba olması nedeniyle öfkelendiler.
Böylece Cynane'in dileğinin yerine getirilmesini talep ettiler. Perdiccas yumuşadı, Adea ve Philip Arrhidaeus evlendi ve Adea, Kraliçe Adea Eurydice unvanını aldı.
5. ve 6. Olympias ve Eurydice
Büyük İskender'in annesi Olympias, antik çağın en dikkat çekici kadınlarından biriydi. O, Epirus'taki (şu anda kuzeybatı Yunanistan ile güney Arnavutluk arasında bölünmüş bir bölge) en güçlü kabilenin prensesiydi ve ailesi, Aşil'in soyundan geldiğini iddia ediyordu.
Bu etkileyici iddiaya rağmen birçok Yunan, kendi krallığını yarı barbar olarak görüyordu; kuzeydeki akıncı İliryalılara yakınlığı nedeniyle ahlaksızlıkla lekelenmiş bir bölge. Dolayısıyla hayatta kalan metinler onu genellikle biraz egzotik bir karakter olarak algılıyor.
MÖ 358'de Olympias'ın amcası Molossian Kralı Arrybas, mümkün olan en güçlü ittifakı sağlamak için Olympias'ı Makedonya Kralı II. Philip ile evlendirdi. İki yıl sonra M.Ö. 356'da Büyük İskender'i doğurdu.
Philip bu kez Kleopatra Eurydice adında Makedon soylu bir kadınla yeniden evlendiğinde, zaten çalkantılı olan ilişkiye daha fazla çatışma eklendi.
Olympias, bu yeni evliliğin İskender'in Philip'in tahtını devralma olasılığını tehdit edebileceğinden korkmaya başladı. Molossian mirası, bazı Makedon soylularının İskender'in meşruiyetini sorgulamasına neden olmaya başlamıştı.
Bu nedenle, Olympias'ın II. Philip, Kleopatra Eurydice ve bebek çocuklarının daha sonraki cinayetlerine karışmış olma ihtimali güçlüdür. Sık sık İskender'in tahta çıkmasını sağlamak için hiçbir şeyden vazgeçmeyen bir kadın olarak tasvir edilir.
Büyük İskender'in MÖ 323'teki ölümünün ardından, Makedonya'daki Halefler Savaşlarının ilk dönemlerinde önemli bir oyuncu oldu. MÖ 317'de bir orduyu Makedonya'ya götürdü ve başka bir kraliçenin komutasındaki bir orduyla karşılaştı: Cynane'nin kızı Adea Eurydice'den başkası değil.
Bu çatışma, Yunan tarihinde ilk kez kadınların komuta ettiği iki ordunun karşı karşıya gelmesiydi. Ancak savaş, kılıç darbesi yapılmadan sona erdi. Eurydice'in ordusu, sevgilileri Büyük İskender'in annesinin karşılarında olduğunu görür görmez Olympias'a kaçtı.
Olympias, Eurydice ve Eurydice'in kocası Philip Arrhidaeus'u yakalayınca onları kötü koşullarda hapse attı. Kısa bir süre sonra, karısı izlerken Philip'i bıçaklayarak öldürdü.
317. Noel gününde Olympias, Eurydice'e bir kılıç, bir ilmik ve biraz baldıran otu göndererek ona hangi şekilde ölmek istediğini seçmesini emretti. Eurydice, kendisinin de benzer şekilde üzücü bir sonla karşılaşacağı düşüncesiyle Olympias'ın adına küfrettikten sonra ilmiği seçti.
Olympias'ın kendisi de bu zaferin tadını çıkaracak kadar uzun yaşamadı. Ertesi yıl Olympias'ın Makedonya üzerindeki kontrolü, haleflerden biri olan Cassander tarafından devrildi. Olympias'ı ele geçirdikten sonra Cassander, onu öldürmek için evine iki yüz asker gönderdi.
Ancak Büyük İskender'in annesini görünce şaşkına dönen kiralık katiller bu görevi yerine getirmediler. Ancak bu, Olympias'ın hayatını yalnızca geçici olarak uzattı çünkü geçmiş kurbanlarının akrabaları kısa süre sonra intikam almak için onu öldürdü.
7. Kraliçe Teuta (fl. MÖ 229)
Teuta, MÖ 3. yüzyılın sonlarında İlirya'daki Ardiaei kabilesinin kraliçesiydi. MÖ 230'da, Adriyatik kıyı şeridi boyunca İlirya'nın yayılmasıyla ilgili endişelere aracılık etmek için bir Roma büyükelçiliği sarayına geldiğinde, bebek üvey oğlunun naibi olarak hareket ediyordu.
Ancak toplantı sırasında Romalı delegelerden biri öfkesini kaybetti ve İlirya kraliçesine bağırmaya başladı. Patlamadan öfkelenen Teuta, genç diplomatı öldürttü.
Olay, Roma ile Teuta'nın İliryası arasındaki Birinci İlirya Savaşı'nın başlangıcına işaret ediyordu. MÖ 228'de Roma galip geldi ve Teuta anavatanından sürüldü.
8. Boudicca (ö. 60/61 MS)
Britanyalı Kelt Iceni kabilesinin kraliçesi Boudicca, Romalıların kocası Prasutagus'un iradesini göz ardı etmesi ve krallığının yönetimini hem Roma'ya hem de kızlarına bırakmasının ardından Britanya'da Roma İmparatorluğu güçlerine karşı bir ayaklanmaya öncülük etti. Prasutagus'un ölümü üzerine Romalılar kontrolü ele geçirdi, Boudicca'yı kırbaçladı ve Romalı askerler onun kızlarına tecavüz etti.
Boudicca, Iceni ve Trinovantes'ten oluşan bir orduya liderlik etti ve Roma Britanya'sına karşı yıkıcı bir kampanya yürüttü. Üç Roma kasabasını, Camulodinum (Colchester), Verulamium (St. Albans) ve Londinium'u (London) yok etti ve ayrıca Britanya'daki Roma lejyonlarından biri olan ünlü Dokuzuncu Lejyon'u neredeyse tamamen yok etti.
Sonunda Boudicca ve ordusu Watling Caddesi'nde bir yerde Romalılar tarafından mağlup edildi ve Boudicca çok geçmeden intihar etti.
9. Triệu Thị Trinh (yaklaşık MS 222 – 248)
Yaygın olarak Leydi Triệu olarak anılan 3. yüzyıl Vietnam'ının bu savaşçısı, vatanını geçici olarak Çin yönetiminden kurtardı.
Bu, en azından geleneksel Vietnam kaynaklarına göre, aynı zamanda onun 9 fit boyunda olduğunu ve savaş sırasında arkasına bağladığı 3 fitlik göğüsleri de belirtiyor. Genellikle bir file binerken dövüşürdü.
Çin tarihi kaynaklarında Triệu Thị Trinh'den bahsedilmiyor, ancak Vietnamlılar için Leydi Triệu, zamanının en önemli tarihi figürüdür.
10. Zenobia (240 – MS 275 civarı)
MS 267'den itibaren Suriye'nin Palmira İmparatorluğu'nun kraliçesi olan Zenobia, hükümdarlığının sadece 2 yılında Mısır'ı Romalıların elinden aldı.
Ancak imparatorluğu kısa bir süre daha devam etti; ancak Roma İmparatoru Aurelianus 271'de onu yendi ve onu Roma'ya geri götürdü; orada -hangi inanışa bağlı olarak- ya kısa bir süre sonra öldü ya da Romalı bir valiyle evlenip bir ömür yaşadı. Tanınmış bir filozof, sosyetik ve başhemşire olarak lüksün.
'Savaşçı Kraliçe' lakaplı Zenobia, iyi eğitimli ve çok dilli bir insandı. Memurlarıyla birlikte ata bindiği, içki içtiği ve avlandığı, 'erkek gibi' davrandığı biliniyordu.
