İşte karşınızda Carcinus maenas, yani Avrupa yeşil yengeci. Bu tür, Atlantik Okyanusu ve Baltık Denizi boyunca doğal yaşam alanlarında yaygın olarak bulunuyor. Ancak zamanla bu habitatlardan ayrılarak dünyanın dört bir yanına yayıldı. O kadar hızlı ve etkili bir şekilde yayılıyor ki bazıları onlara "süper kötü karakterler" adını verdi. Kanada'da ise bu istilacı türle başa çıkmak için ilginç bir çözüm düşünülüyor: Onları biyolojik olarak parçalanabilen plastiğe dönüştürmek.
HER ŞEYİ YİYEBİLİRLER
Avrupa yeşil yengecini bu kadar başarılı kılan birkaç temel özellik var. Koruma biyoloğu Joe Roman’ın The New York Times’a verdiği röportajda belirttiği gibi, “Mükemmel bir istilacı.” Neden mi? Çünkü:
- Her şeyi yiyebilirler.
- Farklı su sıcaklıklarına ve tuzluluk oranlarına uyum sağlayabilirler.
- Tek bir dişi yengeç, bir seferde 185.000 yumurta bırakabilir.
Ancak yeşil yengeçlerin en büyük avantajı, son derece göçebe olan larvalarıdır. Bir dişi yengeç 185.000 yumurtasını bıraktığında, bu yumurtalardan çıkan larvalar yaklaşık iki ay boyunca sürüklenerek yeni bölgeleri istila edebilir. Tek başına bu mesafe sınırlı olsa da, işin içine insan faktörü girdiğinde işler değişiyor.
YENİ YAŞAM ALANLARI BULUYORLAR
Kargo gemileri her limanda su alıp boşaltıyor. Bu süreç, milyonlarca yeşil yengeç larvasının taşınmasına ve dünyanın dört bir yanına yayılmasına olanak tanıyor. Çoğu tür, bu koşullara dayanamazken, yeşil yengeçler bu fırsatı avantaja çevirerek kendilerine yeni yaşam alanları yaratıyor. Bu tür bu sayede derin suların en istilacı türü olmaya devam ediyor.
Ancak bu istilanın etkileri yıkıcı olabiliyor. Yeşil yengeçler, yerel bitkileri yok ediyor, erozyona neden oluyor ve habitatları tahrip ederek iklim değişikliğini daha da kötüleştiriyor. Doğal düşmanları çok az; ancak Kaliforniya’daki su samurları, onları tüketerek popülasyonlarını kontrol altında tutma konusunda başarılı oldu.