Necip Fazıl Kısakürek, ahirete intikâlinin 37. yoldönümünde rahmetle yâd ediliyor. Kalemi kuvvetli ve korkusuz şair, yazar, mütefekkir ve dava adamı Ahmet Necip Fazıl Kısakürek, Bâkî’den sonra Sultânü’ş-Şu’ârâ unvanını alan ikinci şair olmasıyla bilinir. Hayatının belli döneminden sonraki eserlerinde tasavvufa da temas eden Necip Fazıl, Kaldırımlar, Çile, O ve Ben, Resi Bey, Sonsuzluk Kervanı, Örümcek Ağı, Ben ve Ötesi, Sakarya, Ulu Hakan ve daha pek çok edebî eser bırakmıştır. Edebiyat Necip Fazıl’ın şiirleri, sözleri, kitapları sık sık araştırılmakta ve hayat hikâyesi sürekli merak edilmektedir. Peki, Necip Fazıl Kısakürek kimdir, ne zaman öldü? O ve Ben, Çile, Kaldırımlar… Necip Fazıl şiirleri, sözleri, kitapları hakkında derlediğimiz bilgilere haberin devamından erişebilirsiniz.

NECİP FAZIL KISAKÜREK KİMDİR; NE ZAMAN VEFAT ETTİ?

Şair, mütefekkir, dava adamı Ahmet Necip Fazıl Kısakürek kimdir; Necip Fazıl, 26 mayıs 1904 tarihinde İstanbul’da dünyaya gelmiştir. Maraşlı bir ailenin oğludur.

Çocukluğu, büyükbabasının Çemberlitaş’ta yer alan konağında geçtmiştir. Kız kardeşi Sema, beş yaşında vefat edince annesi de vereme yakalanmış, aile bu gelişmenin ardından Heybeliada’ya taşınmıştır.

Necip Fazıl, Bahriye Mektebi’ndeki öğrencilik yıllarında şiirle ilgilenmeye başlamıştır. İstanbul’un işgali esnasında annesi ile birlikte Erzurum’daki dayısının yanına giden Necip Fazıl, bu arada henüz çok genç olan babasını da kaybetmiştir.

1921 yılında Darülfünûn’un Edebiyat Medresesi Felsefe Şubesi’ne girmiştir. 1925’te ilk şiir kitabı olan ‘Örümcek Ağı’, 1928 yılında ikinci şiir kitabı olan ‘Kaldırımlar’ı yayımlamıştır. Ardından yayımladığı ‘Ben ve Ötesi’ ile de ününün zirvesine ulaşmıştır.

1934’te bir Nakşî şeyhi olan Abdülhakîm Arvâsî ile tanışan Necip Fazıl Kısakürek. 1941 yılında Fatma Neslihan Balaban hanım ile izdivaç etmiş ve bu izdivaçtan; Mehmet, Osman, Zeynep, Ayşe ve Ömer adlarında 5 çocuğu dünyaya gelmiştir. [haber devam ediyor]

1942 yılı kışında vatani görevini yaparken siyasi bir yazı kaleme alması nedeniyle mahkûm olur ve ilk kez hapis cezası alır.

1943 yılından itibaren ‘Büyük Doğu’ dergisini çıkarmaya başlayan Necip Fazıl, 1949’da Büyük Doğu Cemiyeti’ni kurmuştur. Türkiye’nin çeşitli yerlerinde konferanslar veren ünlü mütefekkirin, sık sık kapatılan ve toplatılan Büyük Doğu’nun çıkmadığı sürelerde günlük fıkra ve yazıları çeşitli gazetelerde yayımlanmıştır.

26 Mayıs 1980’de Türk Edebiyat Vakfı tarafından ‘Şairler Sultanı’ / [Sultânü’ş-Şu’arâ’] ve 1982 yılında yayınlanan ‘Batı Tefekkürü ve İslâm Tasavvufu’ adlı eseri münasebetiyle de ‘Yılın Fikir ve Sanat Adamı’ seçilmiştir. hayatını kaybetti.

25 Mayıs 1983 tarihinde hayata veda eden Sultânü’ş-Şu’arâ Necip Fazıl Kısakürek, Eyüp Sultan Mezarlığı’nda medfûndür.

İşte Necip Fazıl Kısakürek’in bazı şiir ve sözleri!..

AYRILIK VAKTİ

Akşamı getiren sesleri dinle

Dinle de gönlümü alıver gitsin

Saçlarımdan tutup kor gözlerinle

Yaşlı gözlerime dalıver gitsin

Güneşle köye in, beni bırak da

Küçüle, küçüle kaybol ırakta

Şu yolu dönerken arkana bak da

Köşede bir lahza kalıver gitsin

Ümidim yılların seline düştü

Saçının en titrek teline düştü

Kuru yaprak gibi eline düştü

İstersen rüzgara salıver gitsin

BAYRAM

Ölüm ölene bayram, bayrama sevinmek var;

Oh ne güzel, bayramda tahta ata binmek var

KALDIRIMLAR (I)

Sokaktayım, kimsesiz bir sokak ortasında,

Yürüyorum, arkama bakmadan yürüyorum.

Yolumun karanlığa saplanan noktasında,

Sanki beni bekleyen bir hayal görüyorum.

Kara gökler kül rengi bulutlarla kapanık.

Evlerin bacasını kolluyor yıldırımlar.

İn-cin uykuda, yalnız iki yoldaş uyanık.

Biri benim, biri de serseri kaldırımlar.

İçimde damla damla bir korku birikiyor,

Sanıyorum her sokak başını kesmiş devler,

Üstüme camlarını hep simsiyah dikiyor.

Gözüne mil çekilmiş bir ama gibi evler.

Kaldırımlar, çilekeş yalnızların annesi,

Kaldırımlar, içimde yaşamış bir insandır.

Kaldırımlar, duyulur ses kesilince sesi,

Kaldırımlar, içimde kıvrılan bir lisandır.

Bana düşmez can vermek yumuşak bir kucakta,

Ben bu kaldırımların emzirdiği çocuğum…

Aman sabah olmasın bu karanlık sokakta,

Bu karanlık sokakta bitmesin yolculuğum.

Ben gideyim yol gitsin, ben gideyim yol gitsin,

İki yanımdan aksın bir sel gibi fenerler…

Tak tak ayaksesimi aç köpekler işitsin.

Yolumun zafer takı gölgeden taş kemerler.

Ne sabahı göreyim, ne sabah görüneyim!

Gündüzler size kalsın verin karanlıkları.

Islak bir yorgan gibi sımsıkı bürüneyim.

Örtün üstüme örtün, serin karanlıkları.

Uzanıverse gövdem taşlara boydan boya,

Alsa buz gibi taşlar alnımdan bu ateşi.

Dalıp sokaklar kadar esrarlı bir uykuya.

Ölse kaldırımların bu kara sevdalı eşi.

[haber devam ediyor…]

“Çocukken gün battı mı, bir köşede ağlardım; nihayet döne döne aynı noktaya vardım…”

“Sustum! Birikti yanaklarıma alfâbe. Yâ İlâhî, Yâ Rabb! Sükûtumu en güzel du’âm eyle!..”

“Müjdecim, kurtarıcım, efendim, peygamberim: sana uymayan ölçü; hayat olsa teperim!..”

“Dinin olmadığı yerde hiçbir şey yoktur; yokluk bile yok… Şiir ve san’atsa hiç yok…”

“Bir namazım, bir du’âm, bir de eski seccâdem… Hepsi, hepsi bu kadar! İşte benim sermayem!..”

Necip Fazıl Kısakürek’in eserleri

Örümcek Ağı (1925) Kaldırımlar (1928) Ben ve Ötesi (1932) Birkaç Hikâye Birkaç Tahlil (1933 Tohum (1935) Beklenen (1937)

Bir Adam Yaratmak (1938) Künye (1938) Sabır Taşı (1940) Namık Kemâl (1940) Çerçeve (1940) Para (1942) Vatan Şairi Nâmık Kemâl (1944) Müdafaa (1946) Halkadan Pırıltılar (Veliler Ordusundan) (1948) Nam (1949) Çöle İnen Nur (İzinsiz Baskı) (1950) 101 Hadis (Büyük Doğu’nun 1951’de verdiği ek) (1951) Maskenizi Yırtıyorum (1953) Sonsuzluk Kervanı (1955) Cinnet Mustatili (Yılanlı Kuyudan) (1955) Mektubat’tan Seçmeler (1956) At’a Senfoni (1958) Büyük Doğu’ya DOĞRU (İdeolocya Örgüsü) (1959) Altun Halka (Silsile) (1960) O ki O Yüzden Varız (Çöle İnen Nur) (1961) Çile (1962) Her Cephesiyle Komünizm (1962) Türkiye’de Komünizm ve Köy Enstitüleri (1962) Ahşap Konak (Büyük Doğu’nun 1964’te verdiği ek) (1964) Reis Bey (1964) Siyah Pelerinli Adam (Büyük Doğu’nun 1964’te verdiği ek) (1964) Hazret (1964) İman ve Aksiyon (1964) Ruh Burkuntularından Hikâyeler (1965) Büyük Kapı (O ve Ben) (1965) Ulu Hakan II. Abdülhamid Han (1965) Bir Pırıltı Binbir Işık (1965) Tarih Boyunca Büyük Mazlumlar I (1966) Tarih Boyunca Büyük Mazlumlar II (1966) Büyük Kapı’ya ek (Başbuğ Velilerden) (1966) İki Hitabe: Ayasofya / Mehmetçik (1966) El Mevahibü’l Ledüniyye (1967) Vahidüddin (1968) İdeolocya Örgüsü (1968) Türkiye’nin Manzarası (1968) Tanrı Kulundan Dinlediklerim I (1968) Tanrı Kulundan Dinlediklerim II (1968) Peygamber Halkası (1968) 1001 Çerçeve 1 (1968) 1001 Çerçeve 2 (1968) 1001 Çerçeve 3 (1968) 1001 Çerçeve 4 (1968) 1001 Çerçeve 5 (1968) Piyeslerim(Ulu Hakan/Yunus Emre/S. P. Adam) (1969) Müdafaalarım (1969) Son Devrin Din Mazlumları (1969)

Sosyalizm Komünizm ve İnsanlık (1969) Şiirlerim (1969) Benim Gözümde Menderes (1970) Yeniçeri (1970) Kanlı Sarık (1970) Hikâyelerim (1970) Nur Harmanı (1970) Reşahat (1971) Senaryo Romanları (1972) Moskof (1973) Hazret (1973) Esselâm (1973) Hac (1973) Çile (Nihaî Tertib) (1974) Rabıta (1974) Başbuğ Velilerden 33 (Altun Silsile) (1974) O ve Ben (1974) Bâbıâli (1975) Hitabeler (1975) Mukaddes Emanet (1976) İhtilal (1976) Sahte Kahramanlar (1976) Veliler Ordusundan 333 (Halkadan Pırıltılar) (1976) Rapor 1 (1976) Rapor 2 (1976) Yolumuz, Halimiz, Çaremiz (1977) Rapor 3 (1977) İbrahim Ethem (1978) DOĞRU Yolun Sapık Kolları (1978) Rapor 4 (1979) Rapor 5 (1979) Rapor 6 (1979) Aynadaki Yalan (1980) Rapor 7 (1980) Rapor 8 (1980) Rapor 9 (1980) Rapor 10 (1980) Rapor 11 (1980) Rapor 12 (1980) Rapor 13 (1980) İman ve İslâm Atlası (1981) Batı Tefekkürü ve İslâm Tasavvufu (1982) Tasavvuf Bahçeleri (1983) Kafa Kâğıdı (1984) Hesaplaşma (1985) Dünya Bir İnkılâp Bekliyor (1985) Mümin (1986) Öfke Ve Hiciv (1988) Çerçeve 2 (1990) Konuşmalar (1990) Başmakalelerim 1 (1990) Çerçeve 3 (1991) Hücum Ve Polemik (1992) Başmakalelerim 2 (1995) Başmakalelerim 3 (1995) Çerçeve 4 (1996) Edebiyat Mahkemeleri (1997) Çerçeve 5 (1998) Hâdiselerin Muhasebesi 1 (1999) Püf Noktası (2000) Hâdiselerin Muhasebesi 1 (1999) Püf Noktası (2000) Bekleyen Bayram

Editör: TE Bilisim