Eğitimlerin ardından Sağlık Bilimleri Fakültesi Dil ve Konuşma Terapisi Bölümünün, uygulama araştırma merkezi ve laboratuvarlarını gezen Dr. Toomey ve Dr. Ross dünyanın çok nadir üniversitelerinde böyle imkanlar olduğunu ve bu üniversitedeki gençlerin çok şanslı olduğunu ifade ettiler.
“SOS Beslenme Yaklaşımı” eğitim programına ve akademik çalışmalarına dair açıklamalarda bulunan Dr. Kay Toomey bu programı, özellikle 6 ay ve 5 yaş arası çocukların erken tanılanması üzerine yoğunlaşan ve çocuklardaki (0-18 yaş aralığı) beslenme ve büyüme sorunlarının değerlendirilmesi ve terapisi için geliştirilmiş disiplinlerarası bir yaklaşım olarak tanımladı. Toomey SOS içerisinde, beslenme ve büyüme sorunları olan çocukların değerlendirilip etkin şekilde yönlendirilebilmeleri için duruş, duyu, motor, davranış/öğrenme, sağlık ve beslenme ile ilgili her konu derinlemesine ve bütünleşik bir anlayışla ele alındığını ifade etti.
Yaklaşık 30 yıldır beslenme sorunu yaşayan çocuklarla çalışan ve beslenme denilince akla gelen ilk isimlerden olan Dr. Kay Toomey; bu alanda çalışmaya nasıl karar verdiğini ve SOS Beslenme yaklaşımına dair tüm detayları aktarırken, beslenme konusunda çalışan profesyonellerin insan vücudunu ve zihnini çok iyi anlamak zorunda olduğunu ifade etti. Kay Toomey şu şekilde konuştu:
“Çocuklar neden yemek yemez?”
“Çocuk psikolojisi eğitimi aldım ve 1980’lerin ortalarında Gastrostomi Tüpü yerleştirilmiş bir çocuğu değerlendirmem istendiğinde bir hastanede çalışıyordum. Tıbbi Ekip, bu çocuğun beslenme sorunlarına ebeveynlerin neden olduğuna inanıyordu ve benden aileye yönelik bir müdahale uygulamam istendi. Bu çocuk ve ailesi hakkındaki değerlendirmelerimin bir parçası olarak, ebeveynlerin harika olduğunu ve herkesin onlardan yapmasını istediği her şeyi yaptığını keşfettim. Ancak, çocukları, ebeveynlere çocuklarını beslemeleri söylenen yiyecekleri yeme becerisine sahip değildi. Bu vakanın bir sonucu olarak, çocuklar yemek yemediğinde ebeveynlerin neden suçladığını öğrenmekle ilgilenmeye başladım. Bu, araştırmanın gösterdiği şey ebeveynlerin vakaların sadece %3-8’inde beslenme sorunlarının nedeni olduğunu keşfetmeme neden oldu. “Beslenmenin, öğrenilebilecek en karmaşık insan davranışı olduğunu öğrendim”
Ayrıca beslenmenin, herhangi birimizin yapmayı öğreneceği en karmaşık insan davranışı olduğunu ve beslenme sorunu olan bir çocuğun kapsamlı ve doğru bir şekilde değerlendirilmesinin, insan işlevlerinin 7 farklı alanının değerlendirilmesini gerektirdiğini de öğrendim. Çevreye / aileye bakmak bu 7 alandan sadece biridir. Bu vaka, beni beslenme güçlüğü çeken çocukları değerlendirmek ve tedavi etmek için disiplinler arası bir program geliştirmeye motive etti. Beslenme güçlüğü çeken çocuklara ve ailelerine mümkün olan en destekleyici yollarla yardım etmeye çok kararlıyım. Ne ebeveynleri ne de çocukları zorluklarından dolayı suçlamaya inanıyorum. Ailelerinin ihtiyaç duyduğu değişiklikleri yapmalarına yardımcı olmak için çocuklarla ve aileleriyle birleşmemiz gerektiğine inanıyorum.
“Bir çocuk yemek yemiyorsa vücudunda yanlış giden bir şeyler vardır”
Ebeveynler ile beslenme profesyonellerin bir arada olmaları gerektiğine inandığımız için odağımızı beslenme güçlüklerine ve bu sorunları daha kapsamlı, olumlu ve destekleyici bir şekilde nasıl çözeceğimize kaydırdık. “Yeme Basamakları”, çocukların daha geniş bir yelpazede daha besleyici yiyecekleri yemeyi öğrenmelerine yardımcı olmak için profesyonellere ve ebeveynlere yol gösterdi. Beslenme sorunlarında Duyusal İşlemleme konularının rolünün anlaşılması ve Gelişimsel Gıda Çeşitliliği, bir çocuk yemek yemediği zaman bunun vücutlarında bir şeylerin doğru şekilde çalışmamasından kaynaklandığını göstermeyi ve doğrulamayı sağladı. Beslenme sorunları tamamen çocukların (veya ebeveynlerinin) zihniyle alakalı değil. Çalışmalarımız sonucunda profesyoneller beslenme sorunlarının tamamen çocukların bedenleriyle alakalı olduğunu anladılar.
SOS Yaklaşımını’nın gelişim hikayesi:
SOS Beslenme Yaklaşımı programı 1980’lerin sonunda / 1990’ların başında Denver, Colorado’daki Çocuk Hastanesinde oluşturduğum multidisipliner bir konsorsiyumla başladı. Yemek yemeyen ve / veya büyümeyen çocuklarla çalışan 7 farklı departmanın temsilcileri yılda bir kez bir araya geldi. Bu konsorsiyumdan birer Doktor, Dil Konuşma Terapisti, Ergoterapist, Diyetisyen ve Psikologtan oluşan multidisipliner bir Beslenme Değerlendirme Ekibi oluşturduk. Çok kısa zamanda, değerlendirdiğimiz çocukları tedavi için multidisipliner bir yol geliştirmemiz gerektiğini anladık. SOS Beslenme Yaklaşımı programı, takım olarak birlikte çalışmamızın bir sonucu olarak oluşturuldu. Yıllar içinde, programımız disiplinler arası bir değerlendirme ve tedavi yöntemine dönüştü.
