Katarsis, bireyin yoğun duygusal bir boşalma yaşamasıyla ruhsal arınma ve rahatlama sürecini ifade eden bir kavram olarak karşımıza çıkıyor. Kökeni Antik Yunan'a dayanan bu terim, özellikle Aristoteles tarafından Poetika adlı eserinde trajedinin izleyiciler üzerinde duygusal arınma sağladığını anlatmak için kullanılmıştır.
BİRÇOK ALANDA KULLANILIYOR
Katarsis, genellikle sanat, edebiyat, psikoloji ve terapi bağlamında ele alınır. Sanatta, izleyicinin veya okuyucunun bir eserdeki karakterlerin yaşadığı olaylara duygusal olarak tepki vermesi ve bu sayede kendi bastırılmış duygularını açığa çıkarması anlamına gelir. Örneğin, hüzünlü bir film izlerken ağlamak, bir nevi katarsis yaşamak olarak değerlendirilebilir.
PSİKOLOJİDE KATARSİS
Psikolojide ise katarsis, bireyin bilinçaltındaki bastırılmış duygularını dışa vurarak ruhsal rahatlama sağlaması olarak tanımlanır. Özellikle psikanaliz kuramında, Sigmund Freud ve Josef Breuer, katarsisi psikoterapinin önemli bir unsuru olarak görmüşlerdir. Danışanlar, terapi sürecinde geçmiş travmalarını ve bastırdıkları duyguları ifade ederek psikolojik bir rahatlama yaşayabilirler.
Günlük hayatta da insanlar, stresli veya yoğun duygular yaşadıkları zaman müzik dinleyerek, yazı yazarak veya spor yaparak bir tür katarsis deneyimleyebilirler. Katarsis, insanın ruhsal dengesini korumasına yardımcı olan doğal bir süreçtir.
