Öğretmen-toplum ilişkilerini geliştirmelidir. Kendisine ve okula yönelik eleştirilerden yararlanmalı, okul faaliyetlerinde yetişkinleri de kullanmalı, çevre ile etkileşim ve anlayış geliştirmenin diğer yollarını aramalıdır.
Kalite, bir ürün veya hizmetin belirlenen ya da beklenen ihtiyaçları karşılama kabiliyetini oluşturan özelliklerin toplamı olarak ifade edilmektedir (Cafoğlu, 1996). Ayrıca kalite, standartlara uygunluk olarak tanımlanabilir ancak bu tanım bugün yeterli olmayıp kalite, müşteri ihtiyaçlarına uygunluk olarak düşünülmektedir (Kavrakoğlu 1996). Kaliteli eğitim ise öğretmen ve öğrencilerin aktif bir şekilde katıldığı sürekli gelişmelerle desteklenen bireysel tatminin karakterize edildiği bir süreçtir (Dahlgaard, Kristensen ve Kanji, 1995).
Eğitimin kalitesi, bireylerin aldıkları eğitim sonucunda toplumun ihtiyaç ve isteklerine beklenen düzeyde ve derecede cevap vermesi ile ölçülür (Bayrak, 1997). Kaliteli eğitimde birey önemli bir öğedir çünkü kaliteli bir eğitim; kaliteli yöneticiyi, kaliteli öğretmeni ve kaliteli öğrenci gerektirmektedir (Cafoğlu, 1996). Bu da, eğitimin kalitesinin bireylerin kalitesine bağlı olduğunu ortaya koymaktadır.
Kaliteli eğitimin en önemli yapı taşlarından biri de öğretmendir.
Öğretmenler, eğitim sürecine fiziksel ve zihinsel becerilerini katarak hem kendi hayatlarında hem de öğrencilerin hayatında fark oluşturma, öğrenci beklentilerini şekillendirme, akademik ve sosyal öğrenmeleri etkileme, sınıf yönetimi açısından liderlik özellikleri gösterme, duygusal yönden öğrencilerin arkadaşlık, sevgi ve saygı örüntüsü içinde öğrenmesini sağlama süreçlerini etkili bir biçimde yönetmektedir (Demirbolat, 2011).
Öğretmenler, öğrenciler üzerinde güçlü ve uzun süreli olumlu ya da olumsuz bir etkiye sahiptir. Öğretmenler, doğrudan öğrencilerin ne öğrendiğini, nasıl öğrendiğini, ne kadar öğrendiğini, birbirleriyle ve dış dünya ile etkileşim biçimlerini doğrudan etkilemektedir (Stronge, 2002).
Öğrenci öğrenmelerini kaliteli hale getirmenin en önemli yolu, öğretmenin kalitesini geliştirmektir. Yapılan araştırmalar öğretmen kalitesinin, öğretmenin mesleki tutum ve davranışları ile (Warren, 2002), sorumluluk alma düzeyi ile (Lortie, 1975), öğretme isteği ile (Milner, 2002), öğrenci başarısını arttırmak için gösterdiği çabanın düzeyi ile (Guskey, 1988) ve kendi mesleki gelişimlerini önemseme düzeyi ile (Guskey, 1988) yakından ilişkili olduğunu ortaya koymuştur.
Eğitimde kalite, öğrencilerin de aktif bir biçimde katıldığı bir süreçtir. Bu süreçte öğrencinin pasif olduğu öğretmen merkezli yaklaşımların yerini, öğrencinin aktif olduğu öğrenci merkezli yaklaşımlar almıştır. Bu yaklaşımlarla, dış dünyayı yorumlayabilen, öğrenme yeteneklerini geliştirebilen, eleştirel düşünen, keşfedici, problem çözme ve üst düzey düşünme becerilerine sahip ve değişen koşullara uyum sağlayabilen bireyler yetiştirmek hedeflenmektedir.
Bilgi toplumuna geçişin de bir yansıması olan bu süreçte, bireylerden sürekli üretilen ve kısa sürede tüketilen bilgi kaynaklarını gerektiği biçimde kullanabilmesi ve bu kaynakların dönüşümünü gerçekleştirebilmesi beklenmektedir (Çalık ve Sezgin, 2005).
Ausubel’e göre, (1969) iyi bir öğretmende aranan nitelikler şöyle sıralanabilir:
Zihinsel yeterlik 2. Alan bilgisi 3. Akademik hazırlık 4. Gelişim ve öğretim bilgisiİstenilir kişisel özellikler.
Blair (1975) ise iyi öğretmen olabilmenin koşullarını, aşağıdaki gibi sıralamaktadır.
Mesleki gelişmesini sağlayıcı davranışlar içinde olmalıdır. Bunun için sadece öğretmen değil, sürekli öğrenen olmalıdır. Kişisel özelliklerini sürekli değerlendirmeli, gelişim yolları aramalıdır. Mesleki problemlerinin çözümünde yardımcı olması için mesleki dergi ve kitapları takip etmelidir.Sürekli olarak sürdürdüğü eğitim sürecini değerlendirmelidir. Sınıf içi faaliyetlerini, eğitim süreci içinde kullandığı sözel olmayan eylemlerini değerlendirip analizini yapmalıdır. Ders süresi boyunca neler olduğunun kaydını tutmalı, öğrencilerinin benlik tanımlamalarının sonuçlarından yararlanmalıdır.Sınıf içi faaliyetlerini iyileştirmelidir. Öğrencilerin düzeylerine uygun sınıf içi faaliyetleri zenginleştirmeli, faaliyetlerin kontrolünü elinde tutmalı, eğitim-öğretim kaynaklarının kullanımını sağlamalı, sınıf içi faaliyetleri sık sık değerlendirmeli, öğrencilere karar verme denemelerinde bulunmaları için fırsatlar tanımalıdır.Öğretmen-öğrenen ilişkilerini iyileştirmelidir.Öğretmen yönetici ilişkilerini iyileştirmelidir. Bunun için zorlukların sebeplerini araştırmalı, ihtiyaç duyulan aktif rolü üstlenmeli, zayıflıkları ve yetersizlikleri açıklamaktan çekinmemelidir.Öğretmen-toplum ilişkilerini geliştirmelidir. Kendisine ve okula yönelik eleştirilerden yararlanmalı, okul faaliyetlerinde yetişkinleri de kullanmalı, çevre ile etkileşim ve anlayış geliştirmenin diğer yollarını aramalıdır.Öğretmen geliştirme programlarına katılmalıdır. Hizmet-içi eğitim programlarına katılmalı, okul dışı ve okul içi seminer ve programları takip etmelidir. Mesleğin özelliği gereği öğretmenin öğrenmesi tüm meslek yaşamı boyunca devam etmelidir.
