Antik Mısır’daki dini ritüellerin, evcil kedilerin atalarının şekillenmesinde büyük rol oynadığı ortaya çıktı. Yeni araştırmalara göre, MÖ 1. binyılda tanrılara adak olarak milyonlarca kedinin mumyalanması, insanların kedileri büyük sayılarla yetiştirmesine neden oldu. Bu süreçte daha uysal ve sosyal bireylerin seçilerek çoğaltıldığı düşünülüyor.
Kedilerle insanlar arasındaki ilişkinin ilk kez Neolitik dönemde Avrupa'da başladığına dair varsayımlar daha önce kabul görmüştü. Ancak Kıbrıs’ta 9.500 yıllık bir mezarda bulunan kedi kalıntıları bu iddiayı desteklese de, morfolojik ve genetik veriler buna ters düşüyor.
AFRİKA YABAN KEDİLERİNE DAHA YAKIN
Exeter Üniversitesi'nden zooarkeolog Sean Doherty’nin çalışması, evcil kedilerin Avrupa yaban kedisine değil, Afrika yaban kedisine (Felis lybica) morfolojik olarak daha yakın olduğunu ortaya koydu. Roma Tor Vergata Üniversitesi'nden Marco De Martino’nun genetik analizleri de bu sonucu destekliyor.
70 antik kedinin genomlarını inceleyen De Martino’nun ekibi, evcil kedilerin kökeninin Bereketli Hilal’den değil, birkaç bin yıl sonra Kuzey Afrika’dan yayıldığını savunuyor. İlk yayılmanın MÖ 1. binyılda Sardinya’ya, ikinci dalganın ise evcil kedilerin tüm Akdeniz’e yayılmasına yol açtığı belirtiliyor. Çin’e ulaşmaları ise MS 8. yüzyılı buldu.
TANRILARA SUNULDULAR
Araştırmacılar, dini inançların hayvanların insanlar tarafından taşınmasında önemli rol oynadığını vurgularken, Bastet kültünün yükselişiyle birlikte kedilerin nasıl kutsal bir hal aldığını ve bunun sonucunda milyonlarca kedinin mumyalanarak tanrılara sunulduğunu söylüyor.
Evcilleşme süreci bu kadar karanlık bir başlangıca sahipse, kedilerin huysuz ünlerini korumaları da belki tesadüf değildir.
