İnsan evrimiyle ilgili en önemli ipuçlarından bazıları, düşündüğümüzden çok daha küçük detaylarda gizli olabilir. Yeni bir araştırma, fosil dişlerdeki küçük, dairesel ve sığ çukurların (pitleme) hastalık ya da yetersiz beslenmenin işareti değil, evrimsel bir özellik olabileceğini ortaya koydu.
HASTALIK DEĞİL, KALITSAL BİR ÖZELLİK OLABİLİR
Bu çukurlar ilk olarak Güney Afrika’da bulunan Paranthropus robustus türünde gözlemlenmişti. Araştırmacılar, çukurların farklı coğrafyalardaki diğer Paranthropus türlerinde ve erken dönem Australopithecus bireylerinde de görüldüğünü fark etti. Ancak Homo cinsine ait örneklerde bu çukurlara rastlanmadı.
PİTLEME DÜZENLİ VE BENZER
Söz konusu çukurlar şaşırtıcı derecede düzenli, dairesel ve sığ. Genellikle dişin belirli bölgelerinde kümeleniyor ve başka herhangi bir anormalliğe eşlik etmiyor. Araştırmacılar, bu özelliklerin rastlantısal ya da hastalığa bağlı olamayacak kadar tutarlı olduğunu vurguluyor.
EVRİMSEL İZ TAKİBİ İÇİN YENİ BİR ARAÇ
Bu çukurların genetik bir temeli varsa, evrimsel soy ağaçlarını çözmede yeni bir belirleyici özellik olarak kullanılabilir. Örneğin, Paranthropus türlerinin tek bir ortak atadan geldiği (monofiletik grup) yönündeki varsayımı destekliyor.
MODERN BİR BENZERLİK: AMELOGENEZİS İMPERFEKTA
Bugün yaşayan insanlarda benzer pitlemeye nadir görülen bir diş minesi bozukluğu olan amelogenesis imperfecta neden olurken, fosil türlerde bu izlerin çok daha yaygın ve düzenli olması, onların farklı bir kökene işaret ettiğini düşündürüyor.
HOMO FLORESİENSİS VE YENİ SORULAR
Endonezya’da keşfedilen Homo floresiensis türünde de benzer pitlemelere rastlandığı iddia ediliyor. Bu türün, düşündüğümüzden daha eski bir soy hattıyla bağlantılı olabileceği ihtimalini gündeme getiriyor.
