Bütün haritalar çıkmaz sokak

Elim yüzüm parça parça

Güvercinleri kan tutuyor

Her köşe başında bir Kabil

Mısralarımı vuruyor Bella

Kaçıp yıkılmış kentlerimden

Çocukların gözlerindeki umuda sarılıyorum

Ne olur çabuk büyüsünler diyorum

Kimliksiz mazlumların

Bombadan adamların

Allah adına kan

Allah adına can alan

kuklaları değil

kuklacıyı bu çocuklar bulsun istiyorum

Hepimizin bir duvarı var Bella

Bizi yutan bir sloganı

Silinmiş bir yazısı

Ve bir şarkısı var

Duvarın arkasında kaybettiğimiz

Bir şehir

Unuttuğumuz bir isim var Bella

Ve yalnızlığı

boş bir masa ile anlatan

Fotoğrafları var hepimizin

Kapıda kalan bir tıkırtı gibi

Sağırlar yüksek sesle konuşur Bella

Gecenin karnında saklıyorlar

Sabah gazetelerde manşet

Kaburgalarımızı kıran bir ihanet

Dilimizi kesip

Dudaklarımızı kuruttu

Şapkadan çıkan bir medeniyet

Alfabemizi çaldı Bella

Elif’imizi çaldı

Sırf bu çocuklara anlatmayalım diye

Çünkü anlatırsak

Karanlığın efendileri

Soysuz piçlerin

Eşyacı köleleri

Bilim ineğinin sağmal putperestleri

Kovulacaktı tarihten

Kan damarda kalacaktı Bella

bereketleri ellerimiz vardı oysa

Biz kara yağızlı namus işçilerinin

Alnının teriydi şükür ve dua

Temmuz deyince aklımıza

Buğday başaklarının hışırtısı gelirdi

Şimdi hepimizin bir 15 temmuzu var Bella

Haç ile hilal’in

Çelik ile imanın kapıştığı

Bir kavgamız

Bir ülkümüz var

Canımız yansa da

“Kanımız aksa da zafer islamın”

Yazan bir duvar

Gençliğimizden göğsümüzde kalmış

Bir muska gibi

Aşk yani

gökdelenlerin arasında

Salıncaklar kuruyorum

İki kaşının ortasına Bella

Balıkesir’li bir beşik gibi sallanan

bir anne olmayınca diyorum

Yetimlerimizi avutan

Neye yarar medeniyet

Cep telefonları

Makineler

Fabrikalar

Neye yarar çocuklar üşüyorsa

Tanklar

Uçaklar neye yarar

Bella’yı tanımıyorsa

Aşk

Bazen Fırat olur

Bazen Halep

Bazen de uçsuz bucaksız bir ülke

Sökeriz tuğlamızı duvardan

Uyuyor sanılan şehirler

Meydan meydan dirilir nöbette

Bir ses gelir Ankara’dan

Yeniden yola çıkar mehteran

Besmeleyle başlar tarih

Sadece kuşların

Adamdan saydığı

Şair’e

Yazmak kalır

Seni yazmak ne zor bella

Yasak olan adını

Kül’den bir kalemle

Gül’den bir kadını