Uzun yıllar süren gözlemlerin yeni analizleri, Uranüs gezegeninin Güneş’ten aldığı ısıdan daha fazlasını yaydığını kesin olarak ortaya koydu. Bu sonuç, 1986 yılında Voyager 2’nin Uranüs’ü geçerken yaptığı gözlemlerle ortaya çıkan ve Uranüs’ün diğer dev gezegenlerden farklı olarak fazla ısı yaymadığına dair gizemi çözüyor.
Houston Üniversitesi’nden Michigan Üniversitesi’ne geçen gezegen bilimci Xinyue Wang’ın liderliğindeki ekip, Uranüs’ün Güneş’ten aldığı ısıdan yaklaşık %12,5 daha fazla ısı yaydığını tespit etti. Bu sonuç, Oxford Üniversitesi’nden Patrick Irwin liderliğindeki başka bir araştırma ekibinin bu yıl başında paylaştığı bulgularla uyumlu.
Wang, “Bu durum, Uranüs’ün erken oluşum döneminden kalan ısısını hâlâ yavaş yavaş kaybettiğini gösteriyor. Bu, gezegenin kökenlerini ve zaman içindeki evrimini anlamamızda önemli bir parça.” dedi. Ayrıca, bu araştırmanın Uranüs’ü daha iyi anlamamıza ve gelecekte yapılacak uzay görevlerinin önemini artırdığına dikkat çekti.
Daha önce yapılan çalışmalar, Voyager 2’nin Uranüs’ü ziyaret ettiği dönemde Güneş aktivitesinin artması nedeniyle gezegenin olağandışı davrandığını göstermişti. Bu nedenle Voyager 2’nin o zamanki ölçümlerinin Uranüs’ün gerçek durumunu tam yansıtmayabileceği belirtiliyor.
Ancak yeni bulgular, Uranüs’ün iç yapısının veya evrimsel geçmişinin hala sırlarla dolu olduğunu gösteriyor. Jüpiter, Satürn ve Neptün’ün Güneş’ten aldıklarından sırasıyla %113, %139 ve %162 daha fazla ısı yayması, Uranüs’ün neden daha az iç ısı yaydığının anlaşılmasını zorlaştırıyor. Çünkü Neptün, Uranüs’ten daha uzakta yer alıyor ve mesafe buradaki farkı açıklamıyor.
Araştırmacılar, Uranüs’ün bu farklılığının çözülmesi için gelecekte özel bir uzay görevine ihtiyaç olduğunu vurguluyorlar. “Uranüs’e yapılacak yeni bir keşif görevi, bu gizemli buz devi hakkında hâlâ cevapsız kalan pek çok soruyu aydınlatacak” ifadeleri kullanıldı.
