“Şimdiki gençler anneye babaya danışmıyor, kendileri beğeniyor öyle evleniyor. Oğlumda ‘Ben bu kızı sevdim, biz anlaştık, evlenmek istiyoruz’ deyince çaresiz ‘tamam’ dedik. Kız görünürde çok güzel, fakat nasl birisi hiç bilmedik. Sadece güzellikle de olmuyor ki. Şimdi ne yazık ki bunu acı bir şekilde öğrendik. Artık bundan sonra ne yapılır bilemiyorum. Oğlum çok üzgün, gergin, tartışmaları başladı. Ben ne yapsam anne olarak doğru olur bilmiyorum”

– Gelininizle aranız nasıl?

– Ben ona iyi davranmaya çalışıyorum, sonuçta oğlumun eşi benim de kızım oldu. Onların arası iyi olsun, ben başka bir şey istemiyorum. O da bana karşı iyi fakat oğlumla tartışınca bana da mesafeli duruyor.

– Oğlunuz ne istedi de bulamadı, şu anda gelininizle arasındaki sıkıntının mahiyeti ne?

– Oğlum kendisini geliştirmeyi önemseyen, sürekli okuyan düşünen fikir alışverişini seven birisi, gelinimin ise hiç o taraklarda bezi yok. O sadece gezsin tozsun, sosyal medyayı takip etsin, arkadaşlarıyla parti yapsın bunlardan hoşlanıyor. Tabi ki bunların da bir yeri var, ama hayatın tümü bunlardan ibaret olunca, zannediyorum oğlum hayal kırıklığı yaşadı.

Eğer dinlenmek için kavak ağacının altını seçmişseniz, niye gölgesi yok diye şikâyet etmemelisiniz

Burada zannediyorum delikanlı, ya yeterince hayat görüşünü sorgulamadan evlendi ya da gelin hanımın verdiği cevap onu tatmin etti fakat realite öyle olmadı ve ya evlenince değişir dedi,

beklediği olmadı diye düşünüyorum.

– Oğlunuz aralarındaki sıkıntıyı hangi örnekle açıkladı?

– Ben sorunca şöyle dedi, “Akşam eve geliyorum, havadan sudan konuşuyoruz sonra toplumsal bir konuyu açıyorum, hiç fikri yok, merakı yok, ilgilenmiyor.

Meselâ, selden zarar görenler, yetimler, sokakta kalmışlardan söz açıyorum. O kadar ilgisiz duruyor ki, sadece tek ilgisi, ben

ona para vereyim, en yeni trendlerden alış veriş yapsın ve sosyal medyada paylaşsın. Ben de buna çok karşıyım, alabilen var alamayan var, bu gösteriş

yapmaktır ve ayıptır diyorum fakat o bildiğini yapyor. Ev işleri, yemek, ütü, misafir konularında da çok yetersiz ve bunun normal olduğunu söylüyor”

– Ben oğluma ne desem doğru olur?

– Bu durumda size düşen dua etmenin yanında önce iyi davranarak kalbine girmek, anne evlat ilişkisi geliştirmek ve öğrenme zemini oluşturmak.

Oğlunuz ile arasındaki ilişkide ise yapıcı olun, oğlunuz tatlı dil ile yapmasını istediği şeyleri rica etsin, hep ondan beklemesin yardımcı da olsun.

Bizler önce yapıcı olmalı, düzeltmeye onarmaya ve sevgi ile kuşatmaya çalışmalıyız. Bakarsınız hiç umulmadık gelişmeler olur ve gelininiz hanımefendi şimdiki halinden çok daha iyi bir

noktaya gelebilir.

Bir aile olmak için gerekli şartları gençler evlenmeden önce konuşmalı, anlaşmalı öyle evlenmeliler. Artık evlendikten sonra ise,bir birlerinin iyi yönlerini açığa çıkarmak için doğru ve

saygı-sevgi dolu davranmalı, gerektiğinde profesyonel destek almalı ve sonucu biraz sürece bırakmalılar.