Beni bilirsin kâri, genel olarak gündemde savrulup duran konularla ilgili bir şeyler yazmam ya da yazmamaya gayret ederim. Olur da bir mesele dikkatimi çekerse de ona bir başka yerden bakmaya gündem olan konunun çok da gündem olmayan tarafını anlatmaya çalışırım. Ha bu iyi bir şey mi kötü bir şey mi tartışılır elbette ama bence yazan kişi açısından daha lezzetli olanı.

Bu oturup da gerçekten gündemde neler var, insanlar neleri konuşuyor diye bakındım biraz. Gördüklerimi söyleyeyim; sabah kuşağı kadın programları, orada konu olan cinayet, ahlaksızlıklar falan vardı. Sonra yükselen döviz kurlarını gördüm. Biraz daha bakınca videolardan ateş edilen ya da işaret edilen gazetecilerin isimleri, konuştukları yaptığı ya da yapmadıkları vardı. Bir de iç sekmeyen futbol ile ilgili gündemler.

Şimdi bunların hangisiyle ilgili ne söylersem olur diye düşündüm biraz. Ama çoğuyla ilgili bir şeyler bulamadım. Ya da ne bileyim benim noksanlığım belki söyleyecek çok şey yok havsalamda. Zira bunları konuşanların çoğu ya körü körüne bir şeyi övüyor ya da hiç iyi bir tarafını bulamayacakmış gibi sadece sövüyor. Ama ikisi de bana uymuyor. Uymayınca da olmuyor. Çünkü sizden bekledikleri bu iki uçta bir şey söylemeniz. Hani diyorlar ya “Deveye sormuşlar yokuşu çıkarken mi daha kolay çıkarsın yoksa inerken mi? O da demiş ki “Bunun hiç düzü yok mu?”

Benim de durumum tam böyle.

Bence asıl gündem olması gereken konu tam da bu. Neden aslında çok da mühim olmayan ve gerçekten hiçbir derde deva bulmayan çoğu saçma ve çoğu beyhude bunca şey gündem oluyor? İnsanlar bunları neden kendine sorun ediyor? Bir de neden bunları söylerken bu kadar sert ve bu kadar anlamsız davranıyorlar?

Bence güzel soru sordum. Ama cevabı o kadar da net değil.

Ben kavga etmenin de bir ahlakı olduğuna inananlardanım. Hatta eskilerin dediğini de bir kenara yazıyorum “Yerinde edilen küfür dahi belagattendir”e ama bunları görünce tek anladığım şu; hiç yeri değil.

Gerçekten merak ediyorum; çok da önemli olmayan hatta çoğunun hiçbir önemi olmayan bunca konuyu insanlar neden dünyanın en önemli meselesi gibi bu kadar ciddiye alıyor? İkincisi bunları sanki neden bu kadar sert ve bu kadar keskin bir şekilde savunmaya çalışıyorlar?

Benim gündemimde mi ne var? Daha basit(!) şeyler benimkiler çocuk kitaplarında geleneklerimizi, maneviyatımızı nasıl işlemeliyiz, gençlerin okuduğu kitaplardaki müstehcenliği nasıl silip yerine neler koyabiliriz falan.

Çok dikkat çekmeyen şeyler yani.