Çalabım bir şar yaratmış İki cihan arasında Bakıcak didar görünür
Ol şarın kenaresinde..’
Hacı Bayram-ı Veli Hazret- leri’nin bu şiiri çarpıcı manalara işaret etmektedir.
Çalap, Allah demektir. Şar ise şehir.
Şehirden kasıt insandır Allahu alem.
İki cihan da dünya ve ahiret/ zahir ve batın anlamlarına gelir.
İnsan ve şehir müthiş bir benzetmedir.
Çünkü insan neyse şehir odur.
Şehrin de tıpkı insan gibi bir nefsi vardır.
Nefsimiz denilince, içimizin derinliklerinde, bize hep kötülük- leri işleten, yasak olanları çiğne- ten, insanlığımızın baş belası gibi bir şey anlarız.
Oysa nefsin bir afakı (dış) ve bir enfusu (iç) vardır.
Kardeşlerimiz, ebeveynle- rimiz, eşimiz ve çocuklarımız, evimiz, işimiz, sahip olduğumuz mallar, içinden çıktığımız sülale, soy sop, aşiret-kavim ve millet, yaşadığımız mahalle, sokakla- rımız nefsimizin dahlindedir. Yaşadığımız şehir nefsimizdir. Yaşadığımız ülke bu vatan, nefsimizdir.
Bu dünya nefsimizin afakıdır.
Bu afaka tekabul eden insanın içinde bir enfus-u nefs vardır.
Bu sebeple Kitab-ı Kerim’de, Hz. Yezdan mealen; “Nefisleri- nizde olanı değiştirmedikçe sizi değiştirmem…” buyurmuşlardır.
Şehirlerimiz, yaşadığımız ülke, toplum ve dünya nefislerin değişim ve dönüşümüne göre şekillenirler.
Başıboş bırakılan yaramaz, haşarı ve meraklı çocuklar, nasıl her türlü tehlikeyle karşılaşmaya müsait ise, başıboş bırakılan nefisler de tıpkı çocuklar gibi en- fusumuzun ve afakımızın çıkmaz sokaklarında kaybolabilirler.
Bu sebeple nefisler başıboş bırakılmamışlardır.
Aklı rüşte erip de okula gitme- ye, sokakta mahallede dolaşmaya başlayınca çocuk, ona sokak ve mahallede rehberlik edebilecek ağabeyler, okulda bir öğretmen çok önem kazanır.
İşte ‘Ramazan’ insan nefsine her yaşta, o yaşa uygun rehberlik eden abiler gibidir. Çocuklar için abi ne kadar önemli ve saygı değer ise Ramazan da insan için öyledir.
Bu sebeple Ramazan bir abi, bir arkadaş, bir dosttur. İnsana bilmediklerini öğretir.
İşte beklenen o abi geldi. Hoş geldin Ramazan abi!
Girdiğimiz şu kapitalizmin çıkmaz sokaklarından bizi çıkar.
Kaybettiğimiz yönümüzü bize tekrar buldur.
Elimizden tut ve çıkar bu kargaşadan, şu bize ait olmayan kavgadan Ramazan abi! Ramazan abi, bir yıl, bir ömür gibi bekliyo- ruz seni hasretle.
Yasin-i Şerif’lerle, Fatiha’larla iftar ettir bize, teravihlerle bere- ketlendir gönlümüzü. Dualarımızı şereflendir, makbul bir meskun kıl dualarımızı bize,
bereketli yağmurlar gibi gözyaşlarımızla rahmet getir.
Ramazan abi, fakir gönül soframızı, abandaki sadakayla, infakla, fitre ve zekatlarla zengin- leştir.
Seni çok özledik, yollarını hep gözledik Ramazan abi!
